IV. Sınıf II. Ders

Vampir Mesaj Sayısı : 54 Kayıt tarihi : 01/06/11

Zaman: Haftanın ilk günü, ilk ders.
Hava Durumu: Bulutsuz bir gökyüzü ve oldukça güneşli bir güne uyanıyor öğrenciler. Okul arazisinde kendinden şikayet ettirecek bir sıcak var ancak seraya girdiklerinde rahatlıyorlar.
Mekan: Öğrenciler seraya girdiklerinde daima ortada birleştirilmiş duran geniş dört masanın bu sefer seranın iki kenarına çekilmiş iki sütun halinde durduklarını görüyorlar. Masaların iki yanı boyunca aralıklarla büyük saksılarda duran mor, gelişmiş patlıcanlara benzer, bol yapraklı; saksılara bağlanmış bitkiler var.
Dersin Konusu: Sıçrayan Soğanlar; sıçrayan soğanların saksılarının değiştirilmesi.

Öğrencilerin beraber çalıştığı gruplar:

Profesör sabah erken bir saatte uyanmış ve hızla hazırlanmıştı Hogwarts’taki ilk iş günü için. Kahvaltıyı atlayıp kedisi Feliciax ile beraber seralara indiler. Kollarında taşıdığı kahverengi, tombul ve bir o kadar da yaşlı kediyi, bitkilerine hasar veren haşaratları temizlemesi için yavaşça masasının üzerine bıraktı ”Fel, adam otlarına dikkat et canları yanabilir! Ayrıca masanın altındaki uçuk çiçeklere yaklaşma.” gerekli uyarıları yaparken ceketini çıkarıp bir kenara fırlattı ve gömleğinin üzerine ütülemeye zahmet etmediği, eteklerinden iplikler sökülmüş, kahverengi önlüğünü giyip kollarını dirsek hizasına dek sıvadı. Elleriyle normalde ortada birleşik duran fakat dersinden bir gün önce iki ayrı sütun şeklinde seranın iki tarafına çekilmiş dört masanın her birinde tek tek henüz uykuda oldukları anlaşılan , patlıcan görünümlü mor bitkilere uzandı ve hepsinin yapraklarını nemlendirdi. ”Kendinize gelseniz iyi olur, on yedi yaşına yeni basmış geçler gelecekler...” sözünü yarıda kesip cep saatine baktı ve devam etti ”Yaklaşık on dakika sonra.” Dersliğin en sonundaki bitkinin yapraklarını da dikkatlice ıslattıktan sonra masasının başına dönüp elini havlusuna sildi. Ardından da bir köşeye çekilmiş böğürtlenlerini yemeye çalışan Feliciax’a bir parça toprak fırlatarak kedinin ders öncesi serayı terk etmesini sağladı. Yüzü sınıfa dönük, masasına yaslandı ve dördüncü sınıf öğrencilerinin seraya doluşmalarını bekledi.

Kısa bir süre sonra ilk öğrencileri seraya adımlarını atmışlardı. ”Merhaba.” Öğrenciler de karşılık verdiler ve diğerlerinin gelişini masaların arasında kalan geniş alanda beklemeye başladılar. Profesör yeterli sayıda öğrenci gelinceye kadar hiç kıpırdamadı. Son olarak bir cadının telaşla içeri girip özür dilemesinin ardından uğultuları bastıran bir sesle ”İyi günler. Ben yeni Bitkibilim Profesörünüz Lawrence Pablo Cornruth.” dedi. Her zamanki dinamik hareketleri ile asasını kaldırıp havaya kısaca LPCornruth. yazdı, ardından da yaslandığı masadan ayrılıp havada yavaş yavaş sönmekte olan yazıyı dağıtarak sınıfa doğru bir-iki adım attı. Tek eli ile soldaki masaları işaret edip ”Lütfen Hufflepuff ve Gryffindor’ları bu tarafa,” asayı tutan diğer eli ile de sağ tarafı gösterip “Ravenclaw ve Slytherin’leri de bu tarafa alabilir miyim?” Öğrenciler sessizce masaların başlarına geçtikleri sırada ”Her bitki ile en fazla üç öğrenci çalışacak.” Sera boyunca yürüdü ve kapıda tüylerini temizleyen kedisini kucağına alıp tekrar seraya girdi. Kucağında büyük kedi ile kapıyı kapattıktan sonra hayvanı yavaşça yere bıraktı. Kedi tembel adımlarla profesörün masasına doğru tüm serayı geçerken öğrenciler onu seyrettiler; üzerindeki bakışlardan rahatsızlık duymuş olacak ki masanın altına girip öğrencilerin göremeyeceği şekilde gizlendi. Lawrence öğrencilerinin dikkatini tekrar toplamak adına sert bir sesle boğazını temizledi ve sol taraftaki masanın başına geçerek en önde duran üç öğrencinin önündeki geniş saksıyı kendine doğru çekti; ”Saksılarınızda gördüğünüz bitkilerin ismi Sıçrayan Soğan’dır. Gördüğünüz üzere iplikler ve çubuklarla hasar almayacak şekilde saksılarına sabitlenmişler; eğer sıçrayan soğanları belirli bir yere sabitlemezseniz zıplamaya başlarlar ve şu anda incelediklerimiz gibi orta boyutlara gelmişlerse zapdetmeniz hayli zor olacaktır.” Asasını kendi masasına doğrultup ”Accio Saksı.” dedi, bunun üzerine masadaki ufak saksılardan biri havalanıp yavaşça yükseklerde süzülerek ellerine kadar geldi. Saksıyı avuçlarının arasına aldıktan sonra asasını önlüğünün dış cebine atıp sınıfın ortasına yürüdü ve saksıyı herkesin görebileceği biçimde tuttuktan sonra sözüne devam etti ”Genç bir sıçrayan soğan rahatlıkla elinize alabileceğiniz boyuttadır. Yetişkin olanlar ise bir kapı boyutuna kadar ulaşabilirler.” Elindeki saksıyı yanından geçtiği öğrencilere göstererek tekrar masasının arkasına geçti, saksıyı özenle bıraktı. ”Bu bitkiler tehtid altında olduklarını hissettiklerinde agresifleşip olası saldırganın üzerine atlayabilirler; böyle bir durumda eğer karşılaştığınız genç bir sıçrayan soğan ise Flipendoyu kullanarak kendinizi koruyabilirsiniz. Fakat eğer yetişkin bir sıçrayan soğanı etkisiz hale getirmeniz gerekiyorsa Incendio büyüsünü kullanmanız gerekebilir. Bu ders sizden istediğim her bir grubun kendi saksısındaki yarı-erişkin sıçrayan soğanı yeni birer saksıya yerleştirmesi.” Not alan bazı öğrencilerin parşömenleri kaldırmalarını bekledikten sonra ”Masaların altında boş saksıları bulabilirsiniz; saksının boyutunu seçmeyi size bırakıyorum. Ciddi bir tehlike ortaya çıkmadığı sürece size hiçbir yardımda bulunmayacağım. Başlayabilirsiniz.”

Öğrencilerin sıkıntılı ifadeleri ve çekingen tavıralarını seyretmek yerine İksir profesörünün Ufalama İksiri için rica ettiği papatyalarla ilgilenmek üzere öğretmen masasının hemen ardındaki çiçek tarhının önüne diz çöktü; pantolonunun toprak ve çamur içinde kalmasına aldırmadan yeni açmakta olan papatyaların üzerine dökülmüş gereksiz otları ayıklamaya başladı. Otları sonradan gübre olarak kullanmak üzere bir poşette bulunduruyordu. Poşetinin dolduğunu farkedip ayağa kalkmaya yeltendiği sırada arkasından tiz bir çığlık duydu ve kafasını masanın üzerinden görebileceği kadar kaldırıp öğrencilere göz gezdirdi. Bir sıçrayan soğan masadan yere atlamış ve sarışın bir cadının üzerine doğru zıplıyordu, ”Neden ahmak ahmak bakıyorsunuz? Asalarınızı Şeytan Kapanları mı parçaladı?” sert bir sesle haykırmasının üzerine kızın diğer iki grup arkadaşı asalarını çıkarıp bitkiyi etkisiz hale getirmeye çalıştılar. Lawrence da kısa bir süreliğine onların çabalarını seyrettikten sonra olduğu yerden kalkıp elindeki poşeti seranın arka çıkış kapısının yanına bıraktı. Masasına dönüp kedinin dağıttığı saksılarını düzene sokarken bir yandan da öğrencileri seyrediyordu. Hemen hemen hepsi bitkinin saksısını değiştirmeyi başarmışlardı. İçlerinde bitkilere karşı ilgisi ve bitkibilime yeteneği olanları ilk dersten ayırt etmişti Pablo.

Dersin sonlanmasına yirmi dakika kala yine seranın tam ortasına geçti ve öğrencilere seslendi; ”Bir dahaki ders için ödeviniz Sıçrayan Soğanlar'ın kullanıldığı iksirler hakkında en az iki parşömenlik bir araştırma yapmak olacak. Ve bir de bitkinizin saksısını değiştirirken karşılaştığınız zorlukları anlatmanızı istiyorum. Her gruptan yalnızca bir parşömen istiyorum, yani ikinci ödevi birlikte yazmalısınız.” Sonra hala saksıları değiştirememiş bazı öğrencilerin yanlarına giderek bitkileriyle bizzat ilgilendi ve hata yaptıkları noktaları belirtti. Ders saatinin sona erdiğini belirten zilin duyulması ile birlikte kısaca ”Tanıştığımıza memnun oldum, bitkilerinizin üzerine notlarınızı değerlendirilmek üzere isimlerinizin yazdığı ufak bir kağıt bırakıp çıkabilirsiniz.” dedi, ardından da tek tek boşaltılmış saksıları masaların üzerinden toplamaya koyuldu. Bundan sonra da bitkilerin doğru şekilde etkisiz hale getirilip getirilmediğini kontrol edecekti. İlk dersi fena geçmiş sayılmazdı; en azından Lawrence böyle düşünüyordu.

Ödevlerinizi yazıp PM olarak atmalısınız. Eğer çalışma grubunuzdan sizden başka en az bir kişi derse katılmışsa kimin yazacağını aranızda seçin; ödevin altına isimlerinizi yazarak göndermeli. Rplerinize yeni profesör hakkında düşüncelerinizi eklerseniz sevinirim.

» V. Sınıf / I. Ders
» IV. Sınıf I. Ders
» IV. Sınıf | I. Ders
» II. Sınıf / I. Ders
» I. Sınıf || II. Ders