VI. Sınıf | I. Ders

Elinde hâlâ kemirmekte olan çikolata parçası parmaklarını batırırken birkaç metre öteden gördüğü grubun yanına koştu ve bir seferde kendisini çimlerin üzerine attı. İki dakika kadar önce ortak salonda ve panonun etrafında toplanmış birkaç grup üst sınıf öğrencisinin konuştuklarını millete aktarmak için, özellikle de Crysania'nın aldığı yüzü görmek için koşarak gelmişti. Dikkati üzerine çektiğinde, elindeki son çikolata parçasını da tamamen ağzına attı ve ilk haberi vermenin gururuyla çıkan ses tonunu bastırmak için hiçbir girişimde bulunmadı. "Wood'un dersi bugün." Birkaç saniye bekledi, hiçbir tepki bulamayınca kaşlarını çattı ve kızın kendisini duyup duymadığını merak etti. Beklediği ifadeyi almadan bırakmıyordu. "Sonunda geri dönmüş yani." Kız bir an için eğildiği kitaptan kafasını kaldırdı ve kaşlarının arasını ovuşturdu. "Biliyorum. Donna söyledi." Şaşırmış bir ifadeyle ellerini toprağa vurdu Brianna, ilk öğrenenin kendisi olduğunu zannediyordu! "Aaah, hadi ama! Ne çabuk..." Hayal kırıklığına uğramış bir biçimde ayağa kalktı ve kitaplarını toparladı, her birinin arasından düşen ilgisiz notlar yere düştü ve onları toplamak için bir daha eğilmek zorunda kaldı. "Bu tecrübeyi hepinizden önce tadacağım, ezikler." Aslında ortamda o an için onu ve Wood'un dersini önemseyen fazla kişi olduğu söylenemezdi. Sadece aynı dönem olan Darius ayağa kalktığında kız sevindi ve ellerini çırptı. Karanlık Sanatlar'ın cezbedici ama bir raddede depresif olan havasını özlemiş miydi, bilmiyordu, ancak sınıfa girdiğinde karşısında beliren durum bir an için doğru yere gelip gelmediğini sorgulamasına neden oldu. "Hey hey, burası fazla... günlük güneşlik." Darius'a döndü, çocuk da aynı ifade ile etrafına göz gezdirirken ders için bir şekilde heveslendiğini fark etti Brianna. Hava akımı saçlarıyla oynarken camlardan birinin yanına geçti ve kuruldu, diğer bir yandan da kitapları bırakır bırakmaz camdan dışarıyı izledi, çok sık yapabileceği bir şey değildi bu. Wood yine neler planlıyordu, tahmin bile edemedi, düşündüğü tek şey bir şekilde sınıfın durumu ile Wood'un ruh halinin aynı paralellikte olacağıydı ve Wood'un o tarafını görebilmek büyük bir zevk olurdu.

"Ah, KSKS dersliği hâlâ... birinci katta değil mi?"
Bir an için karşısındaki Vargas'la girdiği muhabbetin ortasına dalan kuzguna döndü iki kız da, cübbesinde parıldayan gümüş kanatlar aynı binadan olduklarını gösteriyordu. Bir an için ikisi de soruyu anlayamamış olmanın verdiği şaşkınlıkla kıza baktılar, ama baktıkları süre zarfında kız sadece biraz daha rahatsız olduğunu belli etti, elinde tuttuğu kitapları sıkan parmaklarını görebiliyordu Ksenia. "Hâlâ? Yani... elbette." Kafa karışıklığını kızı daha fazla rahatsız etmemek için belli etmemeye çalışmıştı, ancak bu kadar yapabilmişti. Naevia'ya veda ettikten sonra çantasından çıkardığı buruşuk kâğıt parçasına baktı düşüncelere dalmış bir biçimde. Karmacık harflerle ksks yazıyordu, koridorda ilerlerken hâlâ birkaç dakika öncesi aklındaydı. Hâlâ? Derslik bir yere gidecek değil ya... Ama aniden aklına gelen düşünce ile yerinde kalakaldı bir saniye için. Yoksa? Şu dirilen kız... Hadi ordan! Adımlarının farkında olmadan hızlandığını hissetti ve KSKS dersliğine doğru ilerledi, düşünceleri o kadar karmakarışıktı ki, sınıfın günlük güneşlik havasının farkına bile sonradan vardı, ısıtmayan güneş ışığı sınıfı dolduruyordu, rüzgâr cübbesini çekiştiriyor, saçını karıştırıyordu. Sonra gözlerini sınıfta gezdirince aniden önceki kızı gördü ve utangaç adımlarla ilerledi. Kız tek başına oturuyordu, yanında birini isteyip istemediğini merak etti ancak kendisine engel olamadı Stanislav kızı. "Eğer problem olursa, kalkabilirim." Rahatlatıcı görünmeye çalışarak kızın yanına oturdu ve şaşkın bakışlarını izledi. "Bu arada, merakımı tekmelemek isteyebilirsin ama... sen o kızsın değil mi? Imm, sonradan dirilen?" Gözleri şimdi kocaman açılmıştı ve bir cevap beklediği belliydi, ama alabileceğinden pek emin değildi Ksenia.