Zaman: Haftanın ilk günü, ikinci ders.
Hava Durumu: Bulutsuz bir gökyüzü ve oldukça güneşli bir güne uyanıyor öğrenciler. Okul arazisinde kendinden şikayet ettirecek bir sıcak var ancak seraya girdiklerinde rahatlıyorlar.
Mekan: Daima seranın ortasında birleşik duran dört geniş masa ortalarda görünmüyor. Durdukları yerde ise geniş bir mantar tarhı var.
Dersin Konusu: Sıçrayan Şapkalı Mantarlar; Sıçrayan Şapkalı Mantar tohumu ve Şapkalı Mantar tohumu arasındaki farklar.
Dört numaralı seradan çıkmadan önce şişman kedisi Feliciax’ı ensesinden kaldırıp sürükledi; kedi bir yılan gibi tıslayıp Lawrence’dan olabildiğince uzağa sıçradı ve kapalı kapının önüne kadar koşup beklemeye başladı. Lawrence da peşinden gidip kapıyı açtı ve seradan çıkıp ardından kapıyı kilitledi. Şimdi iki numaraları seraya doğru yol alıyor, bir yandan da geçtiği yol üzerindeki bitkilerine göz atıyordu. İki numaralı seranın kapısına vardığında öğrencilerinin çoktan gelmiş, bekliyor olduklarını gördü. Kalabalığın arasına girip kilitli kapıyı açtı ve herkesi içeriye aldı tek kelime etmeden. Öğrencilerin ardından da kendisi içeriye girdi, Feliciax’ın da miskince seraya varışının ardından kapıyı kapattı ve kalabalığı yararak aralarından kendi masasının başına geçti.
”İyi günler bayanlar ve beyler. Ben yeni Bitkibilim Profesörünüz Lawrence Pablo Cornruth.” Aynı diğer sınıfında yaptığı gibi asası ile havada LPCornruth yazdı. Yazılar dağılırken öğrencilere seslenmeye devam etti ”Dersimiz boyunca dikkatli olmanızı rica edeceğim, zira bugünki konumuz yerde gördüğünüz mantar tarhıdır; kimse ders konumuzu tahrib etmek istemez değil mi? Güzel. Şimdi önünüzdeki mantarlara dikkatlice bakmanızı istiyorum ancak dokunmayın. Evet, doğru görüyorsunuz, bu mantarların bir kısmı çubuklar ve ipliklerle topraktaki yerlerine sabitlenmiş duruyorlar. Bunun sebebi kaçmalarını engellemek; önünüzde gördükleriniz Sıçrayan Şapkalı Mantarlar’dır. Sıçrayan Şapkalı Mantarlar diğer tüm mantarlardan farklı olmak üzere köklerini bırakabilecek erişkinliğe geldiklerinde zıplayarak uzaklaşma yeteneğine sahiptirler. Herhangi bir tehlike sezmeleri durumunda köklerinden ayrılmaya yetecek kadar gelişmemiş olsalar dahi kaçmak için köklerini koparıp zıplamaya başlayabilirler. Normal mantarların ve Sıçrayan Şapkalı Mantarların kullanıldıkları iksirler farklıdır fakat bu iksirleri IV. sınıf müfredatında vermeyi düşünüyorum. Bu nedenle bugün yalnızca normal bir şapkalı mantar ile Sıçrayan Şapkalı Mantarlar’ın tohumları arasındaki farkları öğreneceğiz.” Sözünü kesip masasının çekmecelerinden birçok ufak kase çıkarttı. Kaselerin içlerine başka bir çekmeceden aldığı tohumlardan birkaç tanesini döktükten sonra asasını masaya tutup ”Locomotor kaseler.” diye fısıldadı. Az sonra yirmi kadar kase havalanıp ikili gruplar şeklinde öğrencilerin önüne süzüldüler. Lawrence da boğazını temizleyip anlatıma devam etti; ”Önünüzdeki kaselerden sol tarafta duranların içinde normal birer şapkalı mantarın; sağ tarafta duranlarınsa sıçrayan şapkalı mantarların tohumları bulunuyor. Gördüğünüz üzere sıçrayan şapkalı mantarların tohumları diğerlerine göre hayli büyük boyuttalar. Ayrıca renkleri açık kahverengi ve çatlakları var. Birçoğunun kahve tohumlarına benzediklerini her birinizin ayırt etmiş olduğunu var sayıyorum. Şimdi isteyenler söylediklerimi not alabilirler.” Öğrencilere zaman tanımak adına havada asılı duran kaseleri asasının bir hareketi ile masasına doğru geri getirdi. Tüm tohumları doğru torbalara tekrar boşalttıktan sonra ufak cam kaseleri de toparlayıp çekmecelerine kaldırdı. Öğrencilerin tuttukları notları tamamlamalarını sükunet içinde beklerken gevezelik yapanları da gözleriyle haşlamayı ihmal etmedi. Herkes parşömenlerini karalamayı tamamladığında tekrar söz aldı; ”Sıçrayan şapkalı mantarlar yetiştirilirken normal mantar türlerinden daha fazla neme ihtiyaç duyarlar. Her zaman sera ortamında yetiştirilmeleri daha uygun olmuştur. Evet, bu kadarını bilmeniz yeterli. Sorusu olan var mı?” Öğrencilerin her biri üzerinde gözlerini gezdirerek bekledi iki dakika boyunca. Herhangi biri el kaldırmayınca sakin bir ses tonuyla ”Dersimiz bitmiştir, çıkabilirsiniz. Unutmadan; bu konuda ödeviniz yok. İyi günler.” dedi. Öğrenciler yavaş yavaş dışarı çıkmaya başladılar, kimi ise çantalarından çıkarttıkları parşömen ve tüy kalemlerini toparlıyorlardı. Hiçbirinin bekleyip mantarları incelemek istemeyişi Lawrence’ı biraz hayal kırıklığına uğratmıştı. Herkes serayı terk ettikten sonra o da gitmek üzere Feliciax’ı aramaya başladı.
Unutmayınız, seraya profesörden önce varıp onun gelişini bekliyorsunuz. Rplerinize yeni profesör hakkında düşüncelerinizi eklerseniz sevinirim.
Konu: II. Sınıf II. Ders 
Ptsi Haz. 13, 2011 7:56 pm