Çevir Çevir Zıpla

Konu: Çevir Çevir Zıpla Cuma Haz. 27, 2014 9:41 pm

:: Gece yarısı, boş derslik
:: Herkes birbirini tanıyacakmışmış, kirli çamaşırları dökülecekmişmiş
:: Katılımcılara gelirsek tüm yeni yetme dördüncü sınıflar

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla Cuma Haz. 27, 2014 10:46 pm

Soğuk ellerimi ısıtmaya sıcak bir nefes
Kara gecede boz bir geyik alelade gezinir.

Attığı küçük adımların götürdüğü rota belliydi, amacıysa her daim olduğu gibi belirsiz. Bağladığı gözlerini çözmeden, iki yanındaki tabloların şaşkınlığı aşmış alışkanlık dolu bakışlarıyla beraber yürüdü Crixalis. Karanlıkta attığı her adımda şatonun tam olarak neresinde olduğunu kestirmekti çabası, fakat henüz istediği aşinalık mertebesine ulaşabilmiş değildi. İlerledi, ta ki boş sınıfın ardına dek açılmış penceresindeki rüzgar yüzüne vurup saçlarını uçuşturana dek. Göz bağını çözdü, dışarıya bakmadan ardına dönerek pervaza sıçradı. Geriye doğru, bir yarasanın perspektifiyle gölü izleyene dek eğildi, destek aldığı ellerini bırakarak kendini yalnızca ayaklarıyla hayata bağladı.

O pozisyondayken birinin içeri gelmesi, sosyal statüsü için gerçek anlamda bir talihsizlik olurdu.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla Cuma Haz. 27, 2014 11:07 pm

Okula geldiği ilk günün akşamında seçildiği binanın, bir hafta içerisinde, hiçte masum olmayan geçmişini öğrendiği zaman, ortak salonda yalnız olduğunda kendi çapında küçük araştırmalar yapan meraklı Salazar, sabah bulduğu zulayı kimseye göstermeden yatağının altına saklamayı başarmış ve akşam yemeğinde henüz yeni tanıştığı ama eğlenceli olabilecekler kategorisine ayırdığı tiplere bu küçük sırrından bahsetmişti. Gece, çoğu öğrenci uyuduğu zaman, boş dersliğe gidip biraz eğlenmeyi planladıklarında hava henüz kararmaya başlamıştı. Kahverengi bir kutunun içinde taşıdığı değerli şişeleri, kırmamaya özen göstererek karanlık koridorda ağır ağır ilerledi. Gözleri karanlığa alışana kadar önünü zor görüyordu. Olması gerektiğinden yavaş ilerlemesinin nedeni sakar kişiliğiydi. Herkesi gaza getirip ufak bir hatasıyla tüm eğlenceyi mahvetmek, yapacağı yeni ortamlar için pek akıllıca olmazdı herhalde. Ne yazık ki korktuğu başına gelmişti ve tek ayağı merdivenlerin en sonundaki basamağın ucundaki çıkıntıya takılmış, bedeni hafif öne eğilerek ufak bir düşme tehlikesi yaşamıştı. Ama henüz yüzünü görmediği bir kahraman kolunu sıkıca kavradığında günü kurtarmıştı.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla Cuma Haz. 27, 2014 11:18 pm

Okulun ortak salonunda verilen ziyafette karşısında oturan çocuk kendisine bu gece olacak buluşmayı ağzından kaçırmıştı. Söyledikten hemen sonra da konuşurken açık bırakması sonucu lokmalarının yarısını masaya saçtığı ağzını kapamış ve gözlerini iki kat daha fazla açmıştı. Anlaşılan çooook ciddi yürütülen bir eğlence olacağa benziyordu. Hem kim bilir? Bu Arabella'yı tekrar görmek adına bir şans olabilirdi. Küçük bir şans, evet. Ama denemeye değerdi. Boş dersliğe koşar adımlarla ilerlerken dördüncü kata vardı. Ancak vardığı anda refleks olarak merdivenlerden düşen bir bedeni ve onun kucağındaki büyükce bir kutuyu yakaladı. Ay ışığının doğru açıyla gelmesi de bu gecekuşunu tanımasına olanak sağladı. Yine o meşhur alaycı ifadesini suratına takıp konuştu. "Kaza geliyorum demiyor değil mi?"

Kısa bir muhabbetten sonra bu gecenin mimarının az önce yakalamasa katili olabilecek Arabella olduğunu öğrendi. Aslında bu çok daha fazla işine geliyordu. Belki de bu gecenin mimarı olduğu için en popüler kız o olacak ve parmaklar çok da olmasa en iyi tanıdığı erkeğe yani Ezekiel'e yöenelecekti. Harika.

Boş derslikten içeri adım atmalarıyla Ezekiel gördüğü manzara karşısında şaşkınlığa uğradı. Eğer karanlık onu yanıltmıyorsa biri pencereden sarkıyordu.

"Sen, aşağı mı işiyorsun?"

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla Cuma Haz. 27, 2014 11:57 pm

Ayağına geçirdiği yünlü botlarıyla kendisini kuş kadar hafif hissediyordu. Hogwarts'ın büyük ve korkutucu duvarlarına hala alışabilmiş sayılmazdı. Burası evinden o kadar farklı ve o kadar devasaydı ki. Yürüyen merdiven zırvalığıysa her seferinde korkmasına sebep oluyordu. Yavaş yavaş alışmayı umuyordu. En nefret ettiği olaysa kaybolmaktı şüphesiz. Geldiği günden beri kaç kere yolunu şaşırdığını hatırlamıyordu bile. Bugünün de o günlerden birisi olmamasını diliyordu çaresizce. Ortak salondan ayrılıp dördüncü kata inmek neyse ki pek de zeka gerektiren bir olay değildi. Boş sınıf denilen yere daha önce gitmemişti ama geçen gün mutfakta tanıştığı İsveçli porsuk kulağına dördüncü kat ve boş sınıf diye fısıldamıştı. Herhalde onca odadan boş olanını bulmak pek de zor olamazdı. Dördüncü kata indiğinde koridorun yanmış ışıklarını takip etti. Uğultunun geldiği yeri takip ettiğindeyse gördüğü manzara karşısında şok olmuştu. ''Ah sen... Ne hoş bir tesadüf.'' Dedi arkasını geri dönerek. Gitmeyecekti elbette ama o an gidebilmek için nelerini vermezdi ki. Ardından saçma tribine son vererek tekrar yüzünü döndü kendisinden önce gelmiş olanlara. Adını bile bilmediği ama o gün sarhoş olup muhtemelen kızla olan sevişmesini mahvettiği çocuk da buradaydı. Şans... Ne zaman Pau'nun yanında olmuştu ki...

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 12:49 am

Asasını iş görmeyecek bir değnek gibi, taş duvara sürterek karanlık koridorda yürüyordu Azalea. Bir yandan da nereden duyduğunu bilmediği melodiyi mırıldanıyordu. Epey rahat görünmesinin tek sebebi karanlığa olan korkusunu yenme çabasıydı. Göz kapaklarına değen siyah kakülleri savurdu, boşta olan sol elinin işaret parmağıyla ve karanlığa çoktan alışmış olan gözlerini kısarak koridoru süzdü. Attığı her adımdan tedirgindi; fakat bir o kadar da kendinden emin görünüyordu. Belki de yine evreni kandırmaya çalışıyordu. Aynı hızla harekete geçen paranoyası yüzünden kafasını çevirdi ve omzunun üzerinden arkasını kontrol etmeye çalıştı. Kendisini takip eden bir yaratık ya da sapık yok gibi görünüyordu. İki adımlık duraksamasından sonra aynı melodiyi diline tekrardan doladı ve duvara sürttüğü asasını cübbesinin cebine soktu. Gryffindor olmak için fazla korkak değil miydi? Aslan ruhlu olması gereken cadı, tam manasıyla korkak bir kediydi. Korkaklığının biraz da sevimli olduğunu düşündü o an. Sonuçta daha ufacık bir kızdı, değil mi? Kendini de kandırmıyordu kesinlikle. Belki bu korkaklık onu daha çekici kılardı, belli mi olur?
Köşeyi döndü ve nişlere konulmuş olan mumları görünce mırıldandığı melodiyi yuttu. "Şükürler olsun!" Karanlıkta yaptığı ilk kazasız belasız yolculuktu bu. Hem de henüz bilmediği koca bir şatonun karanlık koridorlarını üşenmeden arşınlamıştı ve tırstığını tablolara bile belli etmemişti. Sağlı sollu dizilmiş mumlar arasında rahatça yürüyüp seslerin geldiği kapının eşiğine vardığında şöyle bir süzdü içeriyi. Nerede, diye düşündü hayal kırıklığına uğramış gözlerini kısıp. Hem kendisini oraya davet eden turuncu kafa, hem de büyük salonda gözlerinden gözlerini alamadığı çocuk yoktu. Onun da orada olacağını umut etmişti, bu karanlığa katlanırken. Hatta itiraf etmek gerekirse, karanlık koridorlarda tek başına yürümesinin tek sebebi oydu. Kafasını kaşıdı. El mahkum orada duracak ve insanlarla kaynaşacaktı. Bunca sıkıntı çekmişken geri gidecek hali yoktu ya! Boğazını temizleyip bir kaç çift gözün kendisine dönmesini sağladığında "Eğlenceli bir gece olacak, diye umuyorum." dedi. Hemen ilerideki pervazda sarkmakta olan garip çocuğun işgal ettiği pencereyi es geçerek diğer pencerenin pervazına oturdu; bacaklarını birbirine bağladı.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 1:02 am

Bir parti mi? Ne kadar hoş.

Bir yanı direk olarak bölüm sorumlusuna giderek olan biten henüz gerçekleşmeden ne var ne yok anlatıp ortamı dağıtmayı ve sükunetine geri dönmeyi arzuladı, bu arzu sandığından daha kuvvetliydi, neredeyse içerisinde bulunduğu gülünç durumun getirdiği rahatsızlıktan bile. Kendisine yöneltilen mantıksız, keza cüretkar soru üzerine kuvvetle doğrularak pervazın iki yanına tutundu. Ucube Garipliğin neden tek bir etiketi olurdu ki?

"İşemek isteseydim baş aşağı durmazdım, zira bacaklarımdaki kuvveti kaybetmemin yanısıra kendi sidiğimde yıkanmak gibi bir arzum yok."

Erkeğin ardına takılmış, ve bakışlarından yola çıkılırsa yakın bir ilişki içerisinde duran dişiyi, ve onları takiben içeri giren diğer iki dişiyi, konuşmasından evvel tek tek süzdü, biri göl kenarında hayatının en abuk durumunun ortasında tanıştığı Ravenclaw'dı. Çıkıp gitmek en akıllıcası, en sakini, ve en uygunu olacaktı ve biliyordu ki eğer çıkıp giderse yarasavari asılması dilden dile dönecek ve yeniden, yetişkin insan olgunluğuna erişememiş güruh tarafından öyle ya da böyle rahatsız edilecekti. Yakalanmamalıydı, suçlu kendisiydi.

"İyi eğlenceler."

Yanındaki pervaza çöken kıza ikinci kez, göz ucuyla bakmasının ardından kapıya yürüdü, düzgün doğrusal hareketi birkaç an önce münakaşaya girdiği çocuk tarafından sertçe durdurulana dek de devam etti. Kendisinden güçlü olduğu aşikâr olan parmaklar göğsündeydi, Crix hiçbir zaman fiziksel temastan hoşlanmamıştı.

"Bırak beni."

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 1:12 am

"Mya hadi ama... Biraz sosyalleşsen ölmezsin!" Kızı ikna etmek için yaklaşık bir buçuk saattir dil döküyordu ancak dişi porsuk nuh diyor peygamber demiyordu. Neredeyse herkese söylemiş ve geleceklerine dair güleryüzlü bir cevap almıştı, ancak Mya'nın diretmesini anlayamıyordu. Yapmadığı teklif kalmamıştı. Ayaklarını yıkamayı dahi sunmuştu ona, ama iğrençleşmemesini söyleyip reddetmişti yine. "Yakışıklı oğlanlar da var. Gözün gönlün açılır." Son anda aklına gelen kozu oynadı. Nice anlamlar taşıyan sert bakışlarla karşılaştığında tamam susuyorum işareti yaptı. Koluna girip zorla onu çekiştirerek boş dersliğe kadar taşıdı. Diğer kolunun altında da bardakları doldurduğu kutu vardı. Kırılmamalarını ümit ederek dostunu çekiştirdi. Bir süre sonra zorluk çıkarmayı bırakmıştı ki zaten o esnada buluşma noktalarının kapısının önüne gelmişlerdi. Eskimeye yüz tutmuş kapıyı Mya'ya kafasıyla işaret ederek açmasını söyledi. Bir şeylerden memnun olduğunu görmeyi istiyordu ve bu gece bunu başaracaktı. İçeriye girdiklerinde gözüne ilk turuncu saçlı cadı çarptı. "Pauline, şu bardakları alır mısın yoksa düşürüp kıracağım galiba."

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 1:30 am

Boş derslikteki ayak sayısı arttıkça ortam da sofistike bir hal almaya başlamıştı. Odada bir turuncu, seksi bir Gryffindor, garip bakışlı bir Rawenclaw, bir dev -ki o Ezekiel'in ta kendisi- ve o devin flörtü olan şirin Slytherin vardı. Tek sorun yarasaydı. Galiba az önce bu çocuğun lakabını bulmuştu. Çocuğu durdurmak için göğsüne avucunu sertçe koydu. Tehditvari bakışları ve sözleri etki edeceğe benzemiyordu Ezekiel'e.

"Nereye gittiğini sanıyorsun, dostum?" Arabella'nın tuttuğu kutunun kapağını hafifçe aralayıp içine göz gezdirdi. "Kaliteli biramız..." Biraz daha baktı. "Ve vodka olduğunu düşündüğüm sarıya dönük renkli bir şey va... Ciddi misin Arabel? Neyse sonuç olarak parti gecesi. Kal."

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 1:46 am

Zeke'in söylediğini pek ciddiye almadan, hatta aynı şakacı tavırla yine aklından geçen ilk şeyi söyledi. ''Elindekilerle yetinmeyi öğrenmelisin, Zeke.'' Bir şey ima etmeye çalışmadığına yemin edebilirdi ama öyle göründüğü için bir an endişelenmişti. Birkaç saniyelik sessizliği bölerek, Hufflepufflı kızların bardakları bıraktığı yerin yanına içki dolu kutuyu bıraktı ve unutmadan ekledi, ''Kimseyi burada zorla tutacak halimiz yok ama maalesef şu an hiçbir yere gidemezsin Porsuk.'' Diğer Hufflepufflara gülümseyerek tek sorunun kıvırcık saçlı porsuk olduğunu belirtmeden geçmedi. Ezekiel biraların kapağını açıp ortaya bırakırken, Nora da diğer alkolleri bardaklara karışık bir şekilde dolduruyordu. Herkes Pauline ismindeki Ravenclawlı kızıl cadının asayla yere serdiği halı şeklindeki örtünün üzerine oturduğunda, bu geceyi düzenleyen dişi yılan ilk konuşan olmuştu. ''Evet, kim başlamak ister?'' Cümlesini bitirdiğinde, önünde duran bira şişesinden bir yudum almıştı.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 2:03 am

Şaşkınlığını bir süre sonra baltalamak zorunda kalmıştı. Hiçbir şey yokmuş gibi davranmayı yeğledi. Zira çocuk o kadar hayattan bezmiş ve sinir bozucuydu ki üzerine düşünülecek bir utanç görmedi. Ortamdaki insanlara karşı sürekli iğneleyici ve sürekli mutsuz ve huysuz halleri onu babaannesinden farklı yapmıyordu. Tanrım Hogwarts seçici diyenleri bi' görebilir miyim? İçeriye giren isveçli porsuğun alel acele eline tutuşturduğu kutuları hızla aldı Pau. İçine baktığında sevimli şişelerle karşılaştı. İnsanlar yavaş yavaş geliyorlardı. Ortamdaki insanları tanıdığı söylenemezdi ama bunu umursamıyordu. Zira tanımak için uygun bir gündü. Yapacak pek de fazla işi yoktu. Burada olmak en iyi seçenek gibiydi.

Soğuk olan betona oturmamak için yere devasa bir halı serdi arka cebinden çıkarttığı asasıyla. Herkes çember şeklini alıp oturmaya başladığında kutulardan kendisine bir şişe tekila ve yanında shot bardağı aldı. Şişenin sonunu görmek intihar gibi olabilirdi. Gittiği yere kadar gidecekti. Bağdaş kurup yerini sağlamlaştırdıktan sonra kendisi gibi yerini alan arkadaşlarını bekledi. Asla bir gruba liderlik etmek ya da bu tür şeylere öncülük etmek yapabileceği bir şey değildi ama bu uyuzlukla giderlerse kendisi sıkılıp ortak salona gidecekti. ''Başlayalım o halde! Adım Pauline. Evim Ravenclaw. Kökenim İrlanda.'' Düşünüyordu. İçirebileceği ne olabilirdi ki? ''Ben asla...'' Gülümsedi. Kendisine bakan meraklı gözleri daha fazla sabırsızlandırmayacaktı. ''Başkasına ait bir şey çalmadım.'' Dedi. Okula yeni gelmişti ve aralarında tozlu bir geçmişe sahip olanların dökülmesini istiyordu.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 2:12 am

Alıkoyulmasına direnebilir miydi? Belki. Çevikliğine ve hızına güvenen genç porsuk, parmakları göğüs kafesinde olan uzun boylu çocuğun dikkatini dağıtabilir, ve bir şekilde tek parça olarak odadan sıyrılabilirdi, asasına başvurmasıysa ayrı bir hikaye olurdu. Fakat Crixalis daha fazla dikkat çekme arzusundan epeyce uzak olmasından ötürü, serilen halıya oturarak önüne konanları incelemek durumunda kalmıştı. Patavatsız kuzgunun ismi Pauline'di demek? Bu adı aklına kazımıştı.

Oyuna aşina olmasa da konsepti oldukça basitti. Önüne konan şat bardağını sert bir hareketle fondipleyerek ilk adımı attı, niyeti o andan itibaren, aşina olmadığı sarhoşluğa dayanabildiği kadar dayanıp diğerlerini gözlemlemekti.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 2:16 am

Kamptaki geçmişi pekte temiz sayılmazdı. Hayat mücadelesi dolu günlerini düşünerek, o günlerden kurtulmanın şerefine, Hufflepufflı çocuğun ardından, elindeki şişeyi yarıladı. Dudaklarının kuruluğu silindiğinde istemeden de olsa mahcup bir bakış attı Ezekiel'e. Başka içen olup olmadığına bakmak için etrafı yokladı buz mavisi gözleri.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 11:11 am

Pauline'in hazırladığı yere oturup rahat pozisyonunu bulmak için birkaç dakika uğraştı ve başardı. Oyuna aşinaydı, en azından mantığına. Daha önce oynamış değildi fakat kolaydı, söz konusu tekilaysa her şeye vardı. Pauline'in başlamasıyla kemiği olmaya diline engel olamadı. "Bize aşık olanlar sayılıyor mu? Sonuçta kalplerini çalmış oluyoruz bir bakıma... Tamam öyle bakmayın sadece ortamı ısıtmak için yapılan iğrenç bir şakaydı." Birilerinden bir şey araklayıp araklamadığını düşündü. Kamptaki kızlardan biri t-shirtünü çalmıştı, Carleen de haliyle girip ondan alınanı geri almıştı. İnsan kendisine ait bir şey çalamaz diyerek bir şey yapmadı, bekledi.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 4:53 pm

Kurumuş boğazından akıttığı bir yudum kahvenin ardından Crixalis'e bakıp başını iki yana salladı hafif bir gülümseme ile. Salonda gördüğü kızdan ona bahsettiğinde kardeşinin hiçbir tepki vermemiş olması moralini biraz zedelemişti. Kardeşinin önden ilerlemesi üzerine kahvesini bitirip onu takip etmiş fakat karanlıkta kaybolmayı başarmıştı. Yön duygusu hiçbir zaman iyi olmamıştı kardeşini aramaya çalışırken kendisini boş derslikte buldu. Kulağını hafifçe kapıya yaklaştırdığında içeriden gelen sesler olduğunu fark etti. Kapıyı açıp içeriye girdiğinde kardeşiyle karşılaşmıştı. Kısa süreliğine ona çevrilen gözler yerini oynadıkları oyuna bıraktığında kardeşinin yanına oturmuştu. Başını kaldırıp etrafına baktığında ise salonda gördüğü cadının karşısında oturduğunu fark etti. Soğuk kanlılığını bozmayarak karşısındaki cadı ve büyücülere seslendi. "Davet edilmedim ama sorun olmaz umarım." Küçük bir tebessümle harmanladığı cümlesinden sonra bu turu boş geçerek sıradaki cümleyi bekledi.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 6:12 pm

Son birkaç dakikadır tabiri caizse başının etini yemekteydi Carleen ve pes etmek nedir bilmiyordu. Dudaklarından çıkan hiçbir kelimeyi dinlemiyor, ikna kabiliyetini son raddesine kadar kullanıyordu. "Sosyalleşmek mi? Ben ve sosyalleşmek öyle mi Carleen?" dedi ciddi ses tonunun eşliğinde. "Kime yaklaşmayı denediysem hepsi benden cüzzamlıymışım gibi kaçıyor. Hoş, hasta yatağımdan hiçbir zaman kalktığım söylenemez zaten." Derin bir nefes verirken söylediği kelimelerin altında yatan anlama takılı kaldı bir müddet. Fazlasıyla uzun zaman olmuştu eski sağlığına kavuşmayalı. Kendisine bahşedilen görü yeteneği yüzündendi belki de bir türlü kavuşamaması. Şayet ne zaman bir görü yaşasa neredeyse bir hafta yatağından kalkamıyordu. Düşünceleriyle boğulmak üzereyken Carleen'in ses tonu yeniden kulaklarına ulaşmıştı. "Ve sen bana hala erkeklerden bahsediyorsun. Senden başka arkadaşım bile yokken sevgilimin olabileceğine gerçekten de inanıyor musun? Her neyse, pes ediyorum." Cadının koluna girip destek aldığında boğazında biriken öksürüğü serbest bıraktı. Cübbesinin cebini yoklayıp her zamanki iksiri yanında mı emin olmak istedi. Küçük öksürük nöbeti geçtiğinde ise kendini toparlamış ve boş derslikten içeriye girmişlerdi. Daha önce çoğu kez yüzlerini görmüş olduğu lakin tanımadığı insanların bakışlarıyla maruz kaldığında rahatsızlığını gizlemeye çalıştı. "Merhaba." Bir mırıltı edasıyla bahşettiği kelimenin ardından Carleen'in yanına oturdu. Ortamdaki oyuna dahil olmaktan başka çaresi yoktu, önündeki bardaklar her ne kadar gözünü korkutsa da ifadesini bozmadı. Oyun başladığında ise küçük bir tebessümün dudaklarına yerleştiğini fark etti Mya. En azından bu turu atlatmıştı, keza birine ait olan hiçbir şeyi çalmamıştı.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 7:30 pm

Atılan bir kaç shot'ın insanları bu denli yakınlaştırması Ezekiel için alışılmış bir şeydi. Sonuçta o sarhoşluğun ve şarkıların başkentinden geliyordu. Önce Arabella'yı süzdü; onun bardağı kafaya dikmesiyle o masum gözlerinin ardına saklanmış çok şeyin olduğuna karar verdi. O kusursuz dudaklardan dökülecek binlerce şey. Hepsini öğreneceğine emindi.

Bir kaç çift göz kendine çevrildiğinde beklemeden renksiz sıvının boğazını yakmasına izin verdi. Hemen ardından da içini ısıtmasına. Sağına döndüğünde Arabel'in imalı gülüşüyle karşılaştığında aynı şekilde cevap vermekten kendini alamadı. "Komşularımız çok adi tiplerdi." diyerek savunmasını gayet şeytani bir gülümsemeyle yaptı.

Kısa süreli sessizliğin ardından boş bardağını yere bıraktı ve bu sefer gruba o liderlik etti. "Ben Ezekiel, ancak bana kısaca Zeke diyebilirsiniz. Paris'ten geldim. Fransız'ım. Binam Gryffindor." Söyleyeceklerini kısaca bitirdikten sonra heyecanla devam etti.

"Ben hiç hemcinsimle yakınlaşmadım."

Hadi bakalım, görelim.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 7:57 pm

Ezekiel'in söylediklerini işittiğinde, düşünmesine dahi gerek yoktu Bella'nın keza kampın en belalısı olduğu göz önüne alındığında tüm aileler çocuğunu Nora'dan uzak tutuyor, tüm erkekler kendini geri çekiyordu. Hogwarts'ta hiç tanıdığı olmamasına sevinmişti bu yüzden. Onun geçmişi hakkında en ufak fikre sahip tek bir kişi bile yoktu. Bu durumun rahatlığıyla derin bir nefes alarak sırıttı ama şişeye elini uzatmadı. Onu asıl meraklandıran odada gerçekten hemcinsiyle yakınlaşan olup olmadığıydı.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 8:11 pm

Ortam git gide keyiflenmeye başlamıştı. İçkisini yudumlayanların suratındaki garip mahçupluk hoşuna bile gitmişti aslında. Yinede keyfini pek belli etmemeye çalıştı. Zira, oyundaki soruların git gide zorlaşacağını tahmin edebiliyordu. Yapmadığı şeyler dışında içkisinden yudum alması yasaktı. Oyunu kurallarına göre oynamak zorundaydı. Adı garip olan çocuğun sorusu karşısındaysa gülümsemeden edemedi. Hemcinsler... Daha önce... Annesi onu küçükken bale kursuna götürdüğü yıllarda ya altı yaşındaydı ya da yedi. Hatırlıyordu. Çilleriyle dalga geçen bir kızın ders sonrası kendisini öptüğünü. Pek ateşli bir öpüşme sayılmazdı ama... Çocukken kendilerini keşfettikleri bu yolculukta garip bir anıydı. O günden sonra bu bir daha tekrarlanmamıştı. Hayatı boyunca. Biseksüel bile değildi ve erkeklerden hoşlanıyordu. Yine de hayatındaki bu anıyı gizleyecek miydi? Umursamadı. Eli bardağına uzanırken yüzündeki sinsi gülümsemesiyle görünenden daha fazlası bir insan olduğunu kanıtlarken, utanmıyordu.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 9:39 pm

Şişeye uzanmıştı eli. Kemikli parmaklarıyla usulca açıp kendi bardağını doldurdu zira kendisi için konulmuş bir bardak yoktu. Emri vaki olmuştu bu ortamda bulunması. Gryffindor'dan gelen soru üzerine bakışları kardeşine kaydı Calvin'in. Kendini tutamayıp ufak bir kahkaha patlattıktan sonra kardeşinin bardağına uzatıp, genç adamın dudaklarına götürdü bardağı ta ki kendisinden gelen ters bir bakışa kadar. "Yanlış alarm." diye fısıldadı çocuğun kulağına doğru eğilip. Aseksüel olmasına sürekli takılırdı Calvin fakat Crixalis durumu pek bozuntuya vermez ve onunla beraber şaka yapmak yerine ciddi cevaplarla neden böyle olduğunu anlatmaya çalışırdı. Kendi bardağına da dokunmadı. Öyle bir deneyimi olmamıştı ve ilerde de olacağını düşünmüyordu.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 9:53 pm

Ortama içten içe ısınmaya çabalasa da -ki bu duruma yardımcı olması adına kardeşi, ortamdaki kimseyi tanımamasına rağmen çöküp bi bardak kapmıştı- yersiz ve boş olacağının farkındaydı. İçki masasına zorla oturtulmasının öznesi çocuğun öne sürdüğü durumsa Crixalis için tam tersi kadar imkansız görünüyordu. Burnunun ucuna itilen bardakla beraber kardeşine attığı ters bakış, orda kendi iradesiyle bulunmak istemediğini net bir şekilde anlatır nitelikteydi. Calvin olay gerçekleştiği sırada odada olsaydı da müdahale etmezdi, acınmak ve birileri tarafından korunmak Crix'in, maruz kaldığı alaylardan kat be kat fazla nefret ettiği kavramlardı, kardeşi de bunun yıllar içerisinde farkında olmuş, ne kadar zorlanırsa zorlansın, yeri geldiğinde dişini sıkarak müdahalenin dışında kalmıştı. Pek az kişi kardeş olduklarını biliyordu, birçoğu da inanmamıştı, tutumlarına bakıldığında bu gayet doğaldı. Öne eğdiği başıyla fısıldadı, "Gerçekten eğlenebiliyor musunuz?" Amacı iğnelemek değil, şaşırtıcı durumu vurgulamaktı.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 9:56 pm

Gryffindorlu olduğunu hatırladığı çocuğun kurduğu cümle üzerine geçmişine bir göz attı ki çok da geriye gitmesine gerek kalmamıştı. Yaklaşık bir sene öncesine kadar cinsel tercihlerini tam anlamıyla oturtma düşüncesiyle bir kızla ön sevişme yaşamıştı ama onu tahrik eden bir şey olmayınca birkaç dakika içinde sonlanmıştı. Yaşadığı deneyimin onda bıraktığı her düşündüğünde çehresinde gülümseme olmuştu. Bazen erkeklerden öylesine nefret ediyordu ki o an bir şeyler hissetmiş olmayı diliyordu. En ufacık şey dahi o bunalım anlarında kendisini eşcinsel ilan etmesini sağlayabilirdi, zira. Az önce içmeyerek ona ihanet ettiğini söyleyen bardağa baktı. İnce parmaklarıyla kavradı. Ona bakan birkaç kişinin bakışlarındaki anlamı gördüğünde gülümsedi. "Denemediyseniz, hala şansınız var. Güzel oluyor." Dudaklarıyla bardağı buluşturduğunda en yakın arkadaşıyla tekrar buluşmuş olmak iyi hissettirmişti.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 10:34 pm

Belki de ilk defa bu kadar fazla insanla bir odada tıkılı kalmıştı Mya. Ve belki de ilk defa insanlar ondan kaçmıyor tam aksine ortama dahil olması için can atıyorlardı. Fakat tüm bunlara rağmen ortama dahil olacak hiçbir koz yoktu elinde zira hayatı çok sıkıcıydı. Anne ve babası onu terk edeli yıllar olmuştu, Carleen'den başka dostu dahi yoktu. Erkek arkadaş işlerine geldiğindeyse... O konuda tam bir fiyaskoydu genç cadı. Birini sevmeyi bile beceremeyecek kadar narindi, sevilecek hiçbir yönü de yoktu zaten. Kim hastalıklı birine yıllarını vermeyi seçerdi ki? Düşünceler peşi sıra zihnini işgal edip ruhunu karartmaya devam ederken kulaklarına dolan sesin sahibesine çevirdi badem gözlerini. Carleen. Dudaklarının arasından sıyrılmayı bekleyen kahkahayı bastırdı. En yakın arkadaşı dışında başka kim böyle bir deneyim yaşamıştı gerçekten merak ediyordu doğrusu. Aslında cinsel tercihlerini şöyle bir gözden geçirdiğinde karşı cinsten hayır yoktu. Hemcinsine mi yönelmeliydi? Kim bilir. Belki de Carleen olumlu bakabilirdi. Sırıtarak cadıya fısıldadı.

"Bir ara söyle de şansımı senden yana deneyeyim."

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla C.tesi Haz. 28, 2014 10:46 pm

Bakışları sonradan gelen yakışıklı porsukla, yarasa çocuğun üzerinde gezindi bir kaç saniye. Aralarında yaşanan hareketlilik dikkatini çekmişti, niyeyse. Sorulan soru üzerine ise önce, kıpırdamadan içkisini fondip yapanları izledi. Midesi hemcinsiyle yakınlaşmayı kaldırabilecek kadar sağlam değildi, bu yüzden teker teker herkesi izledikten sonra işaret parmağının ucuyla önündeki bardağı hafifçe ittirdi. Ortam ısınmaya başlamışken sıradaki soruyu bekliyordu.

Konu: Geri: Çevir Çevir Zıpla Paz Haz. 29, 2014 12:30 am

edit.