IV ve V. Sınıflar için Ortak Ders

Konu: IV ve V. Sınıflar için Ortak Ders Salı Mayıs 01, 2012 5:53 pm

Zaman: Salı, öğleden sonraki son iki ders.

Hava: Yeryüzünden toplanan su tanecikleri, gökyüzündeki bulutların kararmasına ve Güneş’in saklanmasını sağlamış durumda. Bulutlar, su taneciklerini yavaş yavaş yeryüzüne boşaltmaya başlamışken; sıcaklık mevsimin normal şartlarında.

Dersin işlenişi: Kara bulutlar, havanın erken kararmasına sebep olduğu günde, dersliğin dört bir yanında meşaleler yanıyor. Profesör Vilhelm çoktan dersliğe teşrif etmiş, dersliğe girildiğinde tam karşıdaki masada oturmuş elindeki bir kitabı okuyor. Henüz yeni profesörlüğe atandığından gizliden gizliye bir heyecan beslediği gibi, bunu belli etmeyeceği de aşikâr. Dördüncü ve beşinci sınıfların dersliğe giriş yapmalarının ardından oturduğu yerden ciddi bir tavırla ayağa kalkıyor ve masasının ucuna oturduktan sonra ellerini göğsünde birleştiriyor. Gözleri, sınıftaki öğrencileri tek tek süzerken; bir yandan da tok sesiyle konuşmaya başlıyor. Orta şiddetli konuşmalar yerini fısıldaşmalara bırakırken söze giriyor. “Öncelikle hepiniz dersime hoş geldiniz. Dersin seçmeli olmasına rağmen sınıfın şu anki mevcudu, sizlerin kriptolojiye beslediği sevgiyi gösteriyor. Bu yüzden hepinizden gereken dikkati de vermenizi istiyorum,” dedikten sonra oturduğu masa ucundan kalkıyor ve sıra aralarında yürümeye başlıyor. Bir yandan da pür dikkat kendini dinleyen öğrencileri üzerinde gezdirmeye devam ediyor gözlerini. “İlk dersimde sizi yormak istemem, lakin sene sonu yaklaşıyor ve sizin de bir üst sınıfa geçmeniz için gerekli notu almanız gerekiyor,” diyor ve sonuna geldiği yolda hızlı bir dönüş ile geldiği yönde tekrar yürümeye koyuluyor. “Diğer profesörün size kriptolojiyi nasıl tanıttığını bilmiyorum fakat ben özet geçmek istiyorum. Kriptoloji, şifre bilimidir. Çeşitli iletilerin, yazıların belli bir sisteme göre şifrelenmesi, bu mesajların güvenlikli bir ortamda alıcıya iletilmesi ve iletilmiş mesajın deşifresiyle uğraşır.” Öğrencilerin gözlerini üzerinde hissederken gerekli sayfayı açmalarını emrediyor. “Kitaplarınızın on beşinci sayfasında bununla ilgili bir bölüm var, bunu okuyarak tecrübe edinebiliriz,” deyip kendi masasının önünden geçerek kara tahtanın önünde yerini alıyor. Beyaz tebeşiri eline alarak tahtaya “Sezar Şifrelemesi” yazıyor. Yüzünü öğrencilerine döndürdüğünde kendisine muhterem bakan çehreleri süzerek konuşuyor. “Sezar şifreleme yöntemi, ilkel şifreleme yöntemlerinden birisidir. Bu şifrede, her harf o harften bir sonraki veya birkaç sonraki harf kullanılarak yazılır. Örneğin, üç harf atlamalı Sezar Şifresi'nde A yerine Ç yazılır. Şimdi size bunun gibi üç harf atlamalı şifrelemeye örnek vereceğim.” Tekrar tahtaya dönerek elindeki tebeşiri tahtaya sürttürerek bir şema çiziyor.

IV ve V. Sınıflar için Ortak Ders Sezar_sifresi

Çizme işlemini tamamladığında yüzündeki tebessüm ile birlikte öğrencilerine bakıyor. Hepsinin bir kenara not aldığını görünce, kitaptaki bu bölüm ile ilgili sayfayı ifşa ediyor. “Bu şifreleme yöntemini yirmi üçüncü sayfada bulabilirsiniz.” Gerekli notların alınmasını beklerken masasını aklapakla ile toparlıyor ve bu sayede hazırladığı ödevi buluyor. Kâğıdı ikiye katlıyor, tahtayı asasını kullanarak temizliyor ve iki cümle yazıyor tahtaya. Bir yandan da bu cümlelerin işlevini ifşa ediyor. “Bu cümleleri, Sezar Şifreleme’ye farklı atlamalarla çevirmenizi istiyorum,” diyor bu sırada yazmayı bitiriyor.

Tahtadaki cümleler; Kriptoloji, şifreleme bilimidir.

Sezar şifreleme yöntemi, harf atlatılarak yapılır.

Kendi masasına yerleşirken, kum saatine bakıyor. Az bir vaktin kaldığını gördüğünde pür dikkat çevirme işlemi yapan öğrencilere çeviriyor gözlerini. “Dersimizin bitimine tez bir vakit kaldığından, bu sizin ödeviniz olsun. Bir de sizden, bir dahaki derse kadar Enigma’ya çalışmanızı istiyorum. Zil çalınca çıkabilirsiniz.” Ders başında okuduğu kitaba dönerken, bazı öğrencilerin çevirmeyi bıraktığını ve muhabbete daldığını fark etse de engel olmuyor, zil çaldığında kitabının üzerinden öğrencilerin çıkışını izliyor.

Ravenclaw IV.Sınıf Mesaj Sayısı : 21 Kayıt tarihi : 14/02/12

Yanımda duran erkeğe bir kez daha baktığımda her zaman hissettiğim şeyi bir kez daha hissettim; güven. Daha önce hiç yaşamadığım bir şey olmasından kaynaklanmıyordu bu sadece hiç tahmin etmediğim biri tarafından olmasıydı. Hiçbir zaman beni eleştirmeyen tek insanın her daim yanında olmaya çalışarak belki de en doğru şeyi yapıyordum ama ondan bir şeyler saklamamayı çok isterdim. Elim istemsiz de olsa annemin boynumdaki kolyeme gittiğinde içimde ona karşı daha bir güven duygusu gelişti. Her ne kadar bazı sınırlar içinde dikkatli olmaya çalışsam da bu onun yanındayken oldukça zor bir hal alıyordu, kader istesem de istemesem de beni ona çekiyordu. Belki yazılarımız ortak yazılmıştı ama ortada garip ama bir o kadar da güzel bir şeyler vardı. Saçlarımdaki renklerin nedenlerini bir tek o biliyordu, annemle ilgili gerçeği bir tek o biliyordu, geçmişimi bir tek o biliyordu. Geçen yaz saçlarıma yeşil attırmıştım, onun için olduğunu gördüğünde sevindiğinden emin olamamıştım ilk başta ama sonradan anlamıştım o da değer verildiğini hissetmek istiyordu. Derslikte yanında oturduğumda sadece sessizliğini koruyan iki birey gibiydik hatta sanki hiç tanışmıyorduk. Ama biz böyle bir karar almıştık derslerde ciddiyetini koru. Ondakileri bir tek benim gördüğümü düşünüyordum; havalı yanlarının altında gizlenenleri, sırlarını, kibrini, hırsını. Bunları bilmek beni mutlu ediyordu, başkaları olsa neden onunla birliktesin diye sorardı ama benim ondan başka kimsem yoktu yani sorabilecek kimsem yoktu. Ben daha on altı yaşındayım ama hayat bana hep kötü yüzünü gösterdi şimdi gösterdiği tek iyi yüze gururla bakıyorum.

Profesörün sözleri düşüncelerimi bölmeme yetmişti adeta. Önüme açtığım not defterine her şeyi kaydetmek adına elimi tüy kalemi aldım. İlk öncelikle profesörün ismini yazarak başladım hiçbir şeyi unutmuyor olmam onlar hakkında not almama engel değildi çünkü. Defterimin altında duran kitabı açtığımda şimdiden ne kadar da yıpranmış bir durumda olduğunu gördüğümde biraz üzülsem de yenisini almak adına kendime söz vererek profesörün söylediği sayfayı açtım. Yazanlara göz attığımda daha önceden çalışırken yazdığım notlar hemen gözüme çarpmıştı. Sezar şifrelemesini ne kadar çok sevdiğimi ve bir o kadar da sık kullandığımı düşündüğümde yüzümde mutlulukla bir tebessüm oluştu. Tahtaya çizilen şekilleri defterime not ederken bir yandan da yanımda oturan sevgilime bakıyor onun da not aldığını gördüğümde mutlu oluyordum. Profesör’ün ödev için tahtaya yazdığı sözü defterime geçirirken bir yandan da üçlü atlama ile oluşan kelimeyi gözünün önüne getiriyordu. Dersin bitiminde sevgilimin ardından seslenmiş olsam da o aceleci bir tavırla sınıftan olduğunca çabuk ayrılmıştı. Masanın üstündeki kitaplarımı toplayıp bende sınıftan ayrılmak üzere ayrılırken düşüncelerim beni dosdoğru kütüphaneye götürüyordu.

Slytherin IV.Sınıf Mesaj Sayısı : 22 Kayıt tarihi : 09/09/11

Öğle yemeğinin keyfini süren Bertnard zamanın geçmesini hiç istemezcesine yemeğini olabildiğince aheste bir şekilde yemeğe gayret ediyordu. “Bertnard acele eder misin lütfen geç kalacağım.” Tam karşısında duran cadıyı fark ettiğinde elindeki çatalı yere düşürdü ve çörek neredeyse nefes almasına engel olacak bir biçimde boğazına takıldı. Sarı saçlarının arasındaki renk cümbüşü ile hiç de duruşuna uygun olmayan sinirli gözleriyle sevgilisi tam karşısında durmuştu, elinde tuttuğu yarım düzine kitap her ne kadar düşecek gibi dursa da kitapları tutan sağ eli oldukça sert bir şekilde kavramıştı kalın kitapları. “Ama saat daha erken, neden şimdi gidiyoruz ki? Yapma ama Eliesha biraz daha yemek istiyorum ev cinlerinin yaptıkları boşuna gitmesin.” Sözlerinin ardından her an saldırıya hazırmış gibi bekleyen cadıyı görünce son lokmasını da yuttu Bertnard. İstemeye, istemeye de olsa yerinden kalkan büyücü sürünerek de olsa sevgilisinin yanına gitti. Memnuniyetini belli eden bir ifadeyle sevgilisinin dudağına öpücük bırakan Eliesha saçlarının savurarak büyük salondan çıkmak üzere masalara arkasını döndü. ‘Bunu daha önce yapacağını bilseydim çoktan kalkardım güzelim.’ Sevgilisinin ardından merdivenlere doğru ilerleyen Bertnard daha hızlı çıkmanın bir yolunun olmasını çok ister bir edayla sürüp giden merdivenlere baktı. Derse geç gitmek adına yediği yemekler şimdi karnında daha çok bir ağrıyla kendisine geri dönmüş midesine giren kramplara engel olmak adına dersi bile düşünmeye başlamıştı.

***

Sınıfın kapısına geldiklerinde dikkatini ilk çeken derslikteki meşaleler olmuştu. Dışarıda havanın her ne kadar da bozuk olduğunu bilse de ilgisini çeken bu meşaleler Bertnard’ın onlara yakın bir yere oturma isteğini depreştirmişti. Sınıfın ön tarafında profesörü rahatlıkla görebileceği bir yer seçen büyücü dersin başlaması için hem sabırsızlanıyor hem de midesindeki kramplar yüzünden bir an önce dersin bitmesini istiyordu. Sınıf yavaş, yavaş dolmaya öğrenciler gürültü yapmaya başladıklarında profesör kendinden emin bir şekilde söze başladı. Profesörün sözlerini takip eden Bertnard denilenlere ayak uydurmak adına kitabını araladığında hiç açılmamış kitabın kokusu burnuna doldu. Kitabın hiç yıpranmamış sayfalarını inceleyen büyücü gözlerini profesöre odakladıktan sonra kitabın üstüne bir şeyler karalamaya başlamıştı. ‘Evet, bunları daha önce de duymuştuk evet.’ Profesörün sözlerine kendi düşüncelerinden de olsa hafif bir tebessümle cevap veren Bertnard sessizliğini korumak adına elinden gelen her şeyi yapmaya çalışıyordu. ‘Acaba öğrendiğim şeyleri daha kaç kere tekrardan öğreneceğim merak ediyorum doğrusu.’ Profesörün tahtaya çizdiği resimler bir kez daha gözünde canlandığında deja vu yaşamaktan nefret ettiğini hatırlattı kendine. Profesörün söylediği sayfayı açan Bertnard karalamak için yeni satırlar bulduğuna sevinir bir edayla tüy kalemini eline aldı. Dersin bitmesini beklerken profesörün sözleri ile yeniden başını ona çeviren büyücü ödev kelimesini bulduğunda yanında oturan sevgilisine hafifçe gülümsedi. Yardım alamaya her zaman hazırdı hatta belki de ondan bu konuda yardımdan daha fazla kendi ödevini yapmasını söylemeye de çünkü bu daha önce de yaptıkları bir şeydi. Bertnard umursamaz bir edayla tekrardan önüne dönerken zilin sesini duyduğunda içinde bir rahatlama ile hemen oturduğu sıradan kalktı. “Bertnard nereye gidiyorsun.” “İşim var Eliesha.”

Slytherin V.Sınıf Mesaj Sayısı : 136 Kayıt tarihi : 26/06/12

Zorlu bir gündü...

Konu: Geri: IV ve V. Sınıflar için Ortak Ders Ptsi Tem. 09, 2012 3:28 pm

Puanlar duyuru panosunda yer almaktadır.
Başlık kilit.