VI. ve VII. Sınıf Online Dersi

Konu: VI. ve VII. Sınıf Online Dersi C.tesi Kas. 12, 2011 10:25 pm

Svetlana saçlarını, boynuna takmış olduğu fulardan kurtarmak için kollarını harekete geçirmişti. Ilık rüzgar yüzüne vuruyor ve elmacık kemiklerinin üstünde bulunan eti gıdıklıyordu. Gözlerini sık sık kırpıştırmak zorunda kalan cadı, saçlarını atkuyruğu yapmış olduğu için memnundu. Böylesi bir esintide muhtemelen dökülen saçlarının hepsi ağzının içine dolar ve Rapunzel sendromunu kısa bir süre içerisinde yaşamaya başlardı. Zaten mevsim değişikliğinden dolayı yeterince bunalmıştı. Tokanın sıkılığından kurtulmuş olan birkaç tel yüzüne vuruyor, bu da cadının adımlarını hızlandırmasını sağlıyordu. Sabahın üçüncü dersine ilerlerken bakışları bahçenin sonunda yeni belirmiş olan dersliğin kapısına yöneldi. Ayarlamış olduğu gibi işleyip işlemeyeceğini merak ediyordu ama etmesine gerek yoktu çünkü sistemin mükemmel bir şekilde işleyeceğinden neredeyse emindi. Başını önüne eğip dikkatini yürüyüşüne verdi. Çok yorulmadan, birkaç dakika içerisinde kapının önüne vardı. Alnına değmekte olan saçlarını geriye doğru atarken kapıyı yavaşça kendine doğru çekti. İçeriye attığı ilk adımda bir saniyelik baş dönmesi yaşamıştı. Bunun nedenini merak edecek değildi, ne de olsa ilk kez yaptığı bir şey değildi. Kendisinin nasıl göründüğüne dikkat etmeden dersliğin ön tarafına doğru ilerledi ve asasını sakinlikle havaya kaldırdı. Zihninde geçirdiği iki kelime ile birlikte derslik biçim değiştirmeye başladı. Bir kere boyutu büyüyordu, duvarlar ve pencerelerin yerine büyük boyda aynalar beliriyordu ve aydınlatma azaltılarak ortam loşlaştırılıyordu. Aynalardan birinde kendi bedenini gören Svetlana ilk başta telaşlandı ama yüzünde hiçbir ifade belirmedi. Sabahleyin üzerine geçirmiş olduğu cübbesinin üç bölgesi tamamen kana bulanmıştı. Kurşun izi… Svetlana ne ara vurulduğundan emin değildi. Bir tanesi sol omzundaydı yaraların, ikincisi karaciğerini delik deşik etmiş gibi görünüyordu ve üçüncüsü boynunun tam ortasına isabet etmişti. En çok dikkati de o çekiyordu zaten. Ilık kanın tenindeki akışını hissediyor ama bu duruma karşı hiçbir harekette bulunmuyordu.

Neden bu halde göründüğünü tahmin etmesi zor değildi. Büyülemiş olduğu dersliğin kapısı içeriye girecek olan bütün herkesi korkularıyla yüzleştirmeye hazırlıklıydı. Svetlana vurularak ölmekten oldukça korkuyordu, bir kere metale karşı alerjisi olduğu için bu durum tamamen onda ölümcül bir etki yaratırdı. Tıpkı arıya alerjisi olan bir insan gibi. Sessizliğin içerisinde sadece kendi yutkunma sesini duyan cadı üçüncü derse gelecek olan altı ve yedinci sınıfları beklemeye başladı. Giymiş olduğu alçak topuklu ayakkabının zeminde çıkardığı tıkırtıları dinleyerek masaya doğru ilerledi. Dirseklerini tozlanmış olan tahtanın üzerine yerleştirirken, elinde açılmış olan başka bir mermi izini gördü. Avcunun içinden diğer taraf görülebiliyordu şimdi ama cadı hiçbir şekilde acı hissetmiyordu. Bu durumun gelip geçici bir durum olacağını biliyordu. Hem bu şekilde öğrencilerin en büyük korkularını öğrenme şansı bulacaktı. Bu durum karşısında şaşıracakları kesindi ama zaten amaç da böyle değil miydi? Öyle ya da böyle hayatlarında korkularıyla yüzleşmelerini gerektirecek bir an gelecekti. Altmış dakika boyunca bununla başa çıkamayacaklarsa durumları oldukça zor olacak demekti. Birkaç dakika ya geçti ya geçmedi öğrenciler dersliğe girmeye başladılar. İlk başta huzursuz oldukları her hallerinden belliydi ama bakışları Svetlana ile buluşunca bu duruma takılmamaya karar vermiş gibi görünüyorlardı. Kızların tiz çığlıkları dersliğin içini dolduruyor ve neler olduğuna dair arkadaşlarını soru yağmuruna tutuyorlardı. Ama onların da çok fazla fikri olmadığını anlayınca çaresiz ve meraklı bakışlar profesöre dönüyor ve onun da yaralı halini görünce şaşırıyorlardı. "Bu bir uygulamalı ders, telaşlanmayın. Hiçbiriniz ölecek değil." dedi sesini çok yükseltmeden.

*Sizlerden istediğim derse giriş roleplayinizi yazmak. Özellikle kapıdan geçince nasıl görüneceğinizi ve o haldeki duygularınızı en açık şekilde betimlerseniz ek puan alırsınız. Şimdiden iyi şanslar. Sorular için özel mesaj yolu ile bana ulaşabilirsiniz.

SFL Mesaj Sayısı : 1551 Kayıt tarihi : 21/06/10 Lakap : Venus.

“Korku, iliklerimize dek işlemiş mağlubiyetlerin yankı bulmayı hak ediş biçimiyse şayet; hayatım boyunca korku duyacağım hiçbir olgu bulamayacağım.”

Beyaz teninin altına döşenmiş kılcal damarlardan akan bakır rengi sıvının zihnine taşıdığı düşüncelerden hoşnut bir biçimde kıvrıldı dudakları. Korku, kasvet, şehvet ve uyandırılması beklenen devasa kaos bedeninin her bir uzvunda günbegün yankı buluyorken yaşamak güçleşiyordu. Felis'in emri altında kara şafağı büyü dünyasının üzerine düşürecekleri gün yaklaştıkça kontrollerini korumakta zorlanan müritlerin içerisinde en metanetli olanı kendisiydi belki de; bu sebepten ötürüydü gücüne duyduğu saygı. Bencillik ve kendine tapma duygusunun esir aldığı bünyelere nazaran onu ayıran bir etmen vardı gözünde, kibrinin yapı taşı narsizm değil farkındalıktı. Güçlü adımları altında ezilen heybetli okul koridorlarını son kez arşınlıyor olduğunu bilmek yadırgadığı bir hüznü beraberinde getirirken ikinci kat koridoruna saptı. Hayatını tamamıyla büyü gücünün kudretini arttırmaya adadığından olsa gerek dersler ve düellolar dışında hiçbir şey düşünemez olmuştu. Biçim Değiştirme hususundaki başarısının Profesör Talietzin'i memnun edeceğine dair inancı kuvvetlenirken derslik kapısını araladı ve içeri girdi.

Birbirine bastırdığı, şerit şeklini almış dudakları aşina olduğu sınıf düzenini göremeyince hafifçe aralandı. Okulun dört bir yanına sinmiş odunsu kokuyu barındıran tahtaların çivilendiği duvarlar, insan boyunun birkaç katı büyüklüğündeki tavana dek uzanan kitaplıklar ve içeriyi aydınlatması için kasıtlı bir biçimde büyütülmüş pencereleri göremeyince derse duyduğu ilginin katlandığını bir tebessümle ifade etti genç cadı. Ensesinde salaş bir topuz hâlinde tutturduğu saç tellerinden dökülen bukleleri kulağının arkasına atıp göğsüne bastırdığı kitabı indirirken dersliği incelemeye koyuldu. Derslik loştu; aynalar ise öğretmen masası, kitaplıklar ve sıralar dahil olmak üzere tüm detayları yok saymasına sebep olacak kadar görkemliydi. Duvarları gümüş bir ırmak misali çevreleyen aynalara yansıyan silueti hüzünlü görünüyordu, uzun zaman sonra ilk kez kendine baktığını fark edince gözlerini kaçırdı telaşla. Dudaklarını ıslatıp derin bir nefes alırken birkaç öğrenci daha dersliğe girdi ve hayret nidaları yükselirken Eritheia, bakışların yöneldiği olguya dikkatini çevirdi. Svetlana Talietzin, sınıfın orta yerinde öylece durmuştu, gelenleri seyrediyor ve içinde bulunduğu durumla yakından uzaktan ilgisi olmayan yatıştırıcı bir yüz ifadesi ile öğrencilerine bakıyordu. Cadının iyi bir kumaştan biçilmiş cübbesi yer yer koyu bakır rengine bulanmış, bedenindeki izler ise tüm ürkütücülüğü ile durumun vehametini ortaya çıkarmıştı. Karın kısmında koca bir leke vardı, ortası kör delik misali karaydı. Bir omzu aşağıya düşmüştü, doğrultmaya kalksa kopup yere çarpacakmış gibi duruyordu. Tüm bu detaylar göz önüne alındığında herkesin ilk odak noktası olan yara, Eritheia'nın en uzun süre bakma ihtiyacı hissettiği delikti. Profesörün pürüzsüz beyaz cildini bir ihtilal bayrağını çekermiş gibi delip geçmiş kurşun, soluk borusunun tam üzerinde devasa görünen bir boşluk açmıştı. Sarışın cadı kurşun izini kolaylıkla tanıdığında anlam vermeye gayret ederek kaşlarını birbirine yaklaştırdı. Bu dersin kendisine neler getireceğini bilmiyordu lâkin içinden bir ses memnuniyetle ayrılmayı dilediği sınıfın rutubet kokan duvarlarına işlemiş kasvetin balçığa dönüşüp üzerine yapışacağını fısıldıyordu.

Konu: Geri: VI. ve VII. Sınıf Online Dersi Çarş. Mayıs 16, 2012 7:43 pm

Ders benimle devam edecektir.

Spoiler: