So Like A Rose

Konu: So Like A Rose Salı Tem. 05, 2011 6:43 pm

x

- Hermione Nora Allison & Draco Caulfield
- Birbirinden nefret eden iki gencin 'ceza' alması sonucunda gelişen olaylar
- Soundtrack: I Really F*ckin' Love You - The Pretty Reckless

~~

Her zaman ki gibi pür dikkat dersi dinliyordum. Benim gibi bir öğrenciyseniz eğer bu tür derslere önem verirdiniz. Hayatım fazla basit ancak hayatım gibi değildi, asla olmam da. Bu okulda adını duyurmuş nadir başarılı öğrencilerdendim. Bu yüzden ancak beni benim gibiler anlardı. Mesela benim gibi derslerine önem veren bir cadı ya da büyücüyseniz anlayabilirdiniz. Ancak derse geç kalan, gördüklerimizi pek umursamayan öğrenciler benim gibi olamazdı ya da anlayamazdı. Zaten öyle tiplerle pekte işim olmazdı. Etrafım genelde inek tipli insanlarla doluydu. Boşuna Gryffindor değildim. Hatta bazen abarttığım bile oluyordu. Bay Alvarez’i izlerken ara sıra dalıp dalıp gidiyordum. Profesörümüz hoş bir adamdı elbette ancak kendisine değil bu kadar mükemmel ders anlatmasına bayılıyordum. Hem üstelik çeşitli iksirler yapmak fazla eğlenceliydi.

Kafamı kaldırıp biraz etrafa bakınca ders dinlemekten sıkılmış olan Carlie’yi gördüm. Hem bu ders değildi ki… Yapacağımız iksir hakkında bilgi alıyorduk. Sıkıntısının etkisi biraz geçmiş olacak ki gözlerini masadan ayırıp bana doğru baktı. Eh beni fark etmişti sonunda! Kızgın bir şekilde bakmaya çalıştım. Bu kendi aramızda ‘dersi dinle!’ tarzında bir şey oluyordu. Bay Alvarez’in dikkatini çekmeyerek bana sol eli ile ‘boşver’ hareketi gönderdi. Eh profesör de görmeyecek bir adam değildi. Belli etmese bile kesin görmüştür. Bakışlarımı Carlie’den ayırarak masada ki malzemelere baktım. Bir partnerim olmaması iyiydi. Hiç değilse iksirli tek başıma yapabiliyordum. Bütün her şeyi kontrol ettikten sonra derin bir nefes aldım. Profesör son cümlelerini söyleyecekken kapı çaldı. Meraklanmaya başlamıştım, hem de fazlasıyla…

Konu: Geri: So Like A Rose Salı Tem. 05, 2011 6:59 pm

İksir Dersi'nin başlamış olduğunun farkındaydım, aceleyle Boş Derslik'ten çıktım ve koşarak dersliğe yöneldim. Yoluma çıkan insanları ittirerek geçiyordum, "Alvarez'in dersine geç kaldım, çekilsene Bulanık!" Hakaretler havada uçuşuyordu ve ben, hala merdivenlerden kurtulabilmiş değildim. Bu güç çok hareketlilerdi, çok dikkatli olmanız ve attığınız adımı iyi atmanız gerekiyordu. Merdivenlerden düşmek istemezdiniz. Son merdivene geldiğimde tam hareket ediyordu ki üstüne atlamayı başardım ve en alt kata, yani Zindanlar'a ulaşmayı başardım. Zindanlar oldukça soğuk, iç karartıcı, loş ışıkla aydınlatılan bir yerdi fakat ben alışkındım çünkü benim binam, Slytherin Binası'nın ortak salonu işte bu kattaydı. İksir Dersliği'nin kapısının önüne geldiğimde durdum, nefes alışverişim sakinleşene kadar bekledim. Hemen ardından kapıyı çalarak içeri girdim.

İksir Dersliği'nde gözünüze en çok çarpacak şey kocaman, simsiyah kazanlardır ve içinde renkli iksirler kaynatılır. Her zaman olduğu gibi kiminin iksiri çamur rengi, kimininki kırmızı, kimininkiyse maviydi. Ben kazanları inceleyedururken Bay Alvarez, dalgınlığımı farkederek sordu, "Neredeydiniz, bay Caulfield? Gözümüz yollarda kaldı." Sınıf kıkırdarken çenemi asaletle yukarı kaldırdım ve cevapladım, "Üzgünüm efendim, kütüphanedeydim. Ders vaktinin geldiğini farketmemişim." Yalan söylediğimi anladı mı bilmiyorum ama umursamadı, aklında başka bir şey vardı. Ne var ki, bir kaç saniye sonra ağzındaki baklayı çıkardı ve 'ceza'mı söyledi, "Slytherin'den beş puan. Bay Caulfield, siz de bayan Allison'la ortak oluyorsunuz. Bundan böyle derslerimde siz ortak olacaksınız." Allison ve ben? Ortak olacaktık? "Olmaz efendim! Üzgünüm, bir daha geç kalmam, izin verin yerime oturayım." Ağzımdan çıkanlar onun için önemsizdi belli ki, "Bakın, bayan Allison hiç karşı geliyor mu? Oturun, bay Caulfield."Allison denen kızın ortağı kalktı ve onun yerine geçtim. Kitabında açık olan sayfaya baktım ve aynı sayfayı açarak hangi adımda olduğunu anlamaya çalıştım.

Konu: Geri: So Like A Rose Salı Tem. 05, 2011 7:08 pm

Kapıdaki kişi sinir tıstıs Draco’ydu. Kendisinden elbette nefret ediyordum. Bir Gryffindor hangi tıstıstan nefret etmezdi ki… Sinirle bakışlarımı uzaklaştırdım ancak ne olduysa oldu. Bay Alvarez’in değişik konuşma şekli ve ağzından çıkan o saçma cümle! ‘Bay Caulfield, siz de Bayan Allison'la ortak oluyorsunuz. Bundan böyle derslerimde siz ortak olacaksınız.’ İnanmayan gözlerle profesöre baktım. Profesördü ancak saçmalıyordu düpedüz! Sesimi de çıkaramıyordu, sonuçta İksir profesörümüzdü. Ağzımdan çıkan ufacık bir kelime bile onun gözünde olan değerimi ve başarımı düşürebilirdi. Gözlerimle şaşkınlık içinde Draco’yu süzdüm. O da bundan nefret etmişti belli ki… Ne kadar itiraz etmeye çalışsa da buna engel olamamış gibiydi. Aniden gözlerimi Carlie’ye diktim. Yardım ister gibi olduğumu anlamıştı anca sinsi sinsi gülümsemekle yetindi. Buda neydi böyle? Yakın dostlarımdan biri neden bana böyle davranıyordu ki? Lanet, lanet, lanet… Berbat bir gün yaşıyorum kesinlikle! Draco yanıma geldi ve kitabıma baktı. Hangi sayfa da olduğumuz bilmek istiyordu anlaşılan. Ondan biraz uzaklaştım ve iksir kazanına bakarak ofladım. Bir dersin bu kadar sıkıcı ve iğrenç olacağını tahmin edemezdim doğrusu… Ancak gerçekleşmiş gibiydi. Lanet olsun!

Konu: Geri: So Like A Rose Çarş. Tem. 06, 2011 7:55 pm

Hangi sayfada olduklarına baktıktan sonra kitabımı açmıştım fakat Allison, benden cüzzamlıymışım gibi kaçtı. "Bak, Allison, eğer benden elli santimetre uzaklıkta olursan başımıza daha kötü cezalar gelir. En azından zevk alıyormuş gibi yap," dedim sinirle. Kaşlarını çatınca ekledim, "Merak etme, iksirine karışmayacağım. Zaten Aşk İksiri'ni birimiz tamamlayabiliriz. Şu işi çabucak bitirip işime dönmek istiyorum." Alınmış gibi göründü ama umursamadım. Onun duygularını önemseyecek değildim. Kaçıncı adımda olduğunu pek anlamadım, hızlıca geçiyordu. 5. adımda olabilirdi. Külbükül Yılanı'nın yumurtalarını kırdıktan sonra, kendi saçını da içine attı. İğrenç. Kim Allison'ın saçı olan bir şeyi içmek isterdi ki? Ama yine de... müthiş kokuyordu! Çilekli şampuan kokusu alıyordum mesela, bu kokuya baharat kokuları ve başka bir şey daha eşlik ediyordu... Nane mi? Bu üçünün karışımı bir harikaydı, iksiri içmek istedim ama o kadar da başım dönmemişti ve tabii ki yapmadım. "İksirleri alayım," diyen Bay Alvarez için şişeye iksiri ben doldurup verdim, sırf benim bir şey yapmadığımı sanmasın diye. "Bu harika olmuş çocuklar! Tam yerinde. Slytherin ve Gryffindor'a 10 puan." Hafifçe sırıttım, en azından puan tablosundaki eksiği tamamlamıştım. Kendi hatam olan eksiği. Profesör kazanı boşaltması, iksirin kokusunu aklımdan silmedi. Çok güzeldi ama ilginç bir şekilde koku devam ediyordu. Kokuyu takip etmeye çalıştığımda ulaştığım kişi beni dehşete düşürdü. Allison?

Konu: Geri: So Like A Rose Çarş. Tem. 06, 2011 8:08 pm

Tamam, bu çocuk sinirimi bozuyordu. Onu takıyormuşçasına davranmak en berbat tarafıydı zaten. Kafamı bir yandan sallarken iksirin malzemelerini masada yine kontrol ediyordum. Kim bilir kaçıncı kere düzenleyişimdi. Gerçektende harika olacak gibiydi. Profesörün verdiği komut ile başladım. Bütün malzemeleri teker teker kullanıyordum. Neyse ki Caulfield karışmıyordu, ah birde onu çekemezdim! Son aşamalara gelmem ile birlikte gülümsemeye başlamıştım. Külbükül Yılanı yumurtasını kırıp, saçımı da içine kattıktan sonra iksir hazırdı! Başarılı bir iksir olduğundan adım gibi emindim. Derin bir nefes aldım ve her şeyi son bir kez kontrol ettim. Ne fazla ne de eksik malzeme kullanmıştım. Ah işte bu kadar! Bay Alvarez’in sesi ile kendime geldim. ‘‘İksirleri alayım.’’ Tam iksiri hazırlayacaktım ki tıstıs Caulfield benden önce davranmıştı. Gözlerimi kısarak baktıktan sonra önüme döndüm. Bay Alvarez’in tepkisini biliyordum, her zaman ki gibi olacaktı çünkü. ‘‘Bu harika olmuş çocuklar! Tam yerinde. Slytherin ve Gryffindor'a 10 puan.’’ Ah işte bu harikaydı! Sinirle Caulfield’e baktım. Hiçbir şey yapmamasına rağmen binasına 10 puan kazandırmıştı. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Bay Alvarez diğer iksirlere bakarken bekleyecektim. Kitabıma göz gezdirirken kendimi garip hissetmeye başlamıştım. Gözler bir koku burnuma doluyor ve bedenimi ele geçiriyordu sanki. Yavaşça kafamı Caulfield’e doğru çevirdim ve kaşlarımdan birini havaya kaldırdım. Oda bana bakıyordu. Bu kokunun ondan gelmesi doğal mıydı? Aşk İksiri gibi kokuyordu. Bozuntuya vermeden gözlerimi kıstım. ‘‘Ne var Caulfield?’’

Konu: Geri: So Like A Rose Çarş. Tem. 06, 2011 8:28 pm

"Ne var, Caulfield!?"

Ona baktığımı farketmiş olmalıydı, kahretsin. "Hiç, Allison, içinde senin saçın varken iksirin nasıl beğenildiğini düşünüyordum," dedim hemen kıvırarak. Gözlerimi kaçırmadım ve gözlerinin içine bakarak kaşlarımı kaldırdım. "Rahat bırak artık ve işine dön." Son sözcüklerimi ona bakmadan söyleyerek toparlandım ve dışarı çıktım. Ondan uzaklaşmam, kokuyu aklımdan atmadı. Nasıl Aşk İksiri gibi kokuyor olabilirdi? Hayır, asıl soru şu olmalıydı; sevdiğin şeyler gibi kokan Aşk İksiri, nasıl Allison'ın kokusuna sahip olabilirdi? Aklımdan attım bu düşünceyi çünkü yüzüme yansıyordu ve ne kadar allak bullak olduğunun farkındaydım. Poker suratımı takındım, elimde parşomenlerimle zindanları hızlıca terketmeye çalıştım. Fakat aklımdan silemiyordum o kokuyu. Nasıl Allison'a ait olabilirdi? Kendime o korkunç soruyu sormaktan kaçınıyordum ama eninde sonunda sorulmalıydı. Ben Allison'a mı aşıktım?

Konu: Geri: So Like A Rose Çarş. Tem. 06, 2011 8:42 pm

Kaba tıstıs! Zaten bütün Slytherinler böyle değil miydi? Ah hele de Caulfield… Bu çocuk gerçekten sinir bozucuydu. ‘‘Rahat bırak artık ve işine dön.’’ Şaşkınlıkla kalakalmıştım. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldıktan sonra önüme döndüm. O ise kitabını alıp çoktan gitmişti bile… Çokta umurumdaydı ya! Kitabımı sinirle kapattım ve yanıma gelen Carlie’ye baktım. Anlamıştı ne olduğunu. Sakinleşmem için türlü türlü şeyler söylüyordu. Sonunda Bay Alvarez yanıma geldi. ‘‘Bayan Allison, bir şey mi oldu?’’ Gülümsedim ve Carlie’ye baktım. Onun yanında bu soruyu sormak hoşuma gitmiyordu. Masada duran kitabımı aldım ve can alıcı soruyu sordum. ‘‘Bay Alvarez, aşk iksirinin kokusu neden bir başkasından gelir?’’ Bay Alvarez şaşırmıştı ancak sevinmiş bir hali vardı. Bu adam benim bir şeyleri bilmememden keyif falan mı alıyordu. ‘‘Aşk iksiri istediğiniz bir şey gibi kokar, yoksa sizi etkisi altına mı aldı Bayan Allison? Bu bilgiyi unutmanıza şaşırdım.’’ Carlie şaşkın içinde bana bakıyordu. Sinirden kızarıp bozarıyordum. Başımı dikleştirdim ve cevap verdim. ‘‘Elbette hayır Profesör Alvarez. Bu imkansız… Bilgiyi de unutmuşum. Sorumu cevapladığınız için teşekkürler, iyi günler.’’ Carlie’ye ‘beni takip et’ anlamında bir bakış attıktan sonra sınıfın kapısına doğru ilerledim. Lanet olsun, Caulfield gibi bir tıstısa aşık değildim!