Edna Jarvis
Şu anda Muggle'sınız. Lütfen rütbe başvurusunda bulununuz.
Mesaj Sayısı : 281
Kayıt tarihi : 18/11/10
Yaş : 34
 |  Konu: II. Ders ( 6. Sınıflar )  Paz Mayıs 22, 2011 10:04 pm | |
| Dersin Konusu: Hogwarts'ın içinden Savaş Sanatı: Hogwarts'ın Ordusu.
Dersin Profesörü: E. Jarvis
Ders Zamanı/Hava Durumu: Parçalı Bulutlu
Dersin İşlendiği Yer: Savaş Arenası yanındaki büyük ahşap Savaş Sanatı derslikleri.
Dersin İşlenişi:
Sınıfın yanındaki odamdayım ve öğrencilerin hemen diğer taraftaki dersliğine doğru gidişlerini duyabiliyorum. Derse başlamam gerektiğini düşünerek odamdan çıkıyorum ve dersliğe varmam yirmi saniyemi dahi almıyor. Öndeki bir iki sıra dışında sınıf neredeyse dolmuş görünüyor. Karşımdaki öğrencilerin seneye mezun olacaklarını ve kendi hayatlarını kuracaklarını bilmek, kendi geçmişimi ve bugün geldiğim yeri düşünmeme sebep oluyor. O yüzden altıncı sınıfların dersinde, karşımda gördüğüm öğrencilerin Hogwarts’a dün gelmediklerini, artık birer yetişkin gibi karşımda durduklarını hissediyorum. Daha fazla gecikmek istemiyorum ve derse her zamanki ses tonumla giriş yapıyorum.
“Bugünkü ders hepinizin ilgisini çeker mi bilmiyorum ama havanın kapalı olmasının, derse olan konsantransyonunuzu arttıracağını umut ediyorum. Bundan önceki yılların ve bu yılın eski derslerinde stratejiye, arazilere değindik. Strateji kurma sürecinden ve kurarken nelere dikkat etmemiz gerektiğini, koşulları ve arazi özelliklerini nasıl avantaja çevirebileceğimizi işledik. Hatta bazılarınız bunun uygulamasına bile katıldı.”
Sınıftan onaylayan mırıltılar işitiyorum. Pek çok öğrencinin bu derste yaptıklarımızı farkında olması hoşuma gidiyor. Dersimin pratikte kullanılabilecek alanının az olduğunun farkındayım ama en azından strateji kurmayı ve de öğrendikleri büyüleri çok farklı alanlarda kullanarak kendilerini savunabileceklerini göstermenin, bu okuldan mezun olduklarında işlerine yarayabileceğini düşünüyorum. En azında kendimi yaptığım mesleğin doğruluğu konusunda böyle avutuyorum. Düşüncelerime ara verip anlatmaya devam ediyorum.
“ Daha sonra antik silahları gördük ve bunların teknikleri hakkında bile konuştuk. Burada, bundan önceki derslerimizin bir ortak özelliğini fark etmeniz gerekirdi. Derslerde konu hep, bizim ne yapacağımız üzerineydi. Size bir örneklem verdim, sonuca bağlamanızı istedim veya tanım verdim, eylemi geliştirmenizi istedim. Bu derste ise, Savaş Sanatını kullanmakla alakadar olmayacağız, kullananlarla alakadar olacağız. Çevrenizde asasını bırakıp da antik silahlardan biriyle dövüşen ve odanızdan çıktığınız her gün karşılaştığınız, sizinle aynı çatı altında yaşayanlar var. “
Susuyorum. Şaşkınlık sesleri yükseliyor ve öğrencilerin gözlerinde, bir an önce cevaba ulaşmak isteyen merak kırıntılarını görebiliyorum. Arka sırada bir taraf Hogwarts hayaletleriyle dalga geçerken, bir grup öğrencinin ise birbirlerine profesör isimleri önerdiklerini işitip gülümsüyorum. Dışarıdaki ılık bahar havasına rağmen tüm sınıfın dikkatini derse çekebilmiş olmanın özgüveni bana tarif edemeyeceğim bir mutluluk yaşatıyor. Biraz daha kendi aralarında münakaşa yapmalarına izin veriyorum; fakat yine binalarla alakalı olan gruplaşmaların ortaya çıktığı fark edip daha yüksek bir ses tonuyla duruma el koyuyorum.
“Hogwarts Ordusu, Hogwarts Zırhlıları, Hogwarts Şövalyeleri… Tarihte pek çok değişik ad ile seslenilmiştir onlara. Okulun stratejik yerlerine yerleştirilmişlerdir ve hepsi bir araya geldiğinde metalden yapılmış beş bin kişilik bir ordu olduğu düşünülmektir. Düşünülmektedir diyorum çünkü Hogwarts içerisinde sayıldıklarında bu sayıdan daha az duruyorlar fakat onları bir ordu halinde görenler, ilk olarak sayıca çokluklarından bahsediyor. Hogwarts zırhlıları, kılıç – kalkan ve mızraklılar olmak üzere ikiye ayrılıyor. Siz de okulda dikkat ederek bir tur atarsanız mızraklıların ilk katlarda, kılıç-kalkanlıların ise daha yukarı katlarda konumlandıklarını görebilirsiniz. “
Aydınlanmış yüzlere bakıyorum ve bir kaçının dersi bitirdiğim anda Hogwarts’ı keşfe çıkacakmış gibi camdan, okula doğru baktıklarını görüyorum. Daha sonra bakışlarımı karşı duvardaki saate çevirerek dersin bitimine beş dakikadan daha az bir süre kaldığını fark ediyorum. Tıpkı öğrenciliğimde olduğunu gibi, keyif aldığım derslerin çabuk geçtiği gerçeği hiç biz zaman değişmiyor. Tek fark bu sefer anlatan taraf olmam. Aklımda kuracağım cümleleri toparlıyorum ve son bir kez daha anlatmaya başlıyorum.
“Bu Hogwarts zırhlıların amaçları hepinizin tahmin edeceği gibi Hogwarts’ı korumak! Gerçi, umarım asla onları hareket halinde görmezsiniz. Çünkü gördüğünüz zaman özellikle de Hogwarts’ın içindeyseniz bu hayatınızın tehlikede olduğunun en büyük göstergesidir. Hogwarts zırhlılarının, Hogwarts gerçekten tehlikede olmadığı sürece hiçbir büyüyle uyandırılamadığı da kitaplarda yazan önemli bir bulgudur. Dersimiz bugünlük bu kadar. Ödeviniz tahtada yazıyor. İyi günler…”
Öğrencilerle birlikte iyi günler dileklerini de alarak sınıftan çıkıyorum. Günün geri kalanında ise hafta sonluğuna planladığım minik seyahat için bir takım görüşmeler yapmam gerektiğini hatırlıyorum. Güzel biten ders sonunda hiç hoşuma gitmeyen sinsi bir detay oluyor bu.
Verilen Ödev: Okulun içerisindeki Hogwarts zırhlılarından birini keşfedin. Bulunduğu katı, cinsini (Kılıç-kalkanlı / Mızraklı ), Kattaki konumunu (herhangi bir şekilde tasviri, hangi sınıfa yakın ya da hangi köşeyi dönünce vb. )yazarak baykuş postasıyla (PM) gönderin. Uzunluğunun bir paragraf olması kafidir.
Dersin Akışı: Derste olumsuz bir şey olmadı. | |
|
