II.Sınıfların II.Dersi

Büyük bir heyecan ve istekle İksir dersine doğru ilerlerken, adımlarımı sıklaştırmaya çalışıyordum. İksir dersine geç kalmamıştım, fakat oraya erken varmak istiyordum. Çünkü, her zaman derse ilk giren olmayı severim. Dersliğe doğru acele acele yürürken, birkaç kişi tuhaf tuhaf bana baktı. Cuma günü ilk derse, uyuşukluktan çok uzak bir şekilde yürüyen biri, Hogwarts'da bile şaşkınlıkla karşılanır.

Dersliğe girdiğim andan itibaren, ilk değişikliği hemen fark ettim. Renkli, göz alıcı derecede renkli iksir şişeleri, artık yerlerinde yoktu. Onların yerine, bugün işimize yarayacak birsürü kitap ve malzeme vardı. Yapacağımız iksir ile alakalı en ufak bir bilgim yoktu, çünkü iksirin ne olduğundan haberim yoktu. Bu da, beni biraz geriyordu.

Nitekim bir süre sonra, pek çok öğrenci teker teker derslikten içeri girmeye başladı. Tanıdığım yüzlere selam verdikten sonra, herkes kendi masasının başına oturdu. Derse başladığımızda, hemen iksiri öğrenmek istiyordum, fakat sabretmem gerektiği kanısına vardım. Profesör, simsiyah bir pardesü giymiş. Herkes gibi benim de dikkatimi ilk bu çekti. Sonra, Profesör bizleri incelemeye başladı, ardındansa konuşması geldi "İksir dersine hepiniz hoşgeldiniz. Ben Severus Auctus Alvarez. Tanışma muhabbetlerini sevmediğim için direk olarak derse geçeceğim. Zaman içerisinde beni tanıyacaksınız. Şimdi konumuza geçelim. Bugün yapacağımız iksirin adı: Uçuç tozu. İksirin tarifi kitaplarınızın yirminci sayfasında. Malzemeleriniz ise masalarınızın üzerinde duruyor. Kaynatın kazanları. ''

Uçuç tozunu duyduğumda içimde bir heyecan belirdi. Acaba Profesör, o uçuç tozlarını kullanmamıza izin verir miydi? Dikkatlice gözlerine baktım, aslında pek de izin verecek gibi bakmıyorlardı. Oldukça ciddiydiler. Bir süre zaman kaybettiğimi anlayıp, hemen kazanımla uğraşmaya başladım. Malzemeler masanın üzerinde duruyor. Hemen, malzemeleri okumaya başlıyorum. Bir yandan elimle takip etmeyi de unutmuyorum elbette. "Zarkanatlı sinekler, adamotu, dondurulmuş külbükül yumurtası." diye mırıldandım. Malzemeleri kazanımın içine attım. İksiri yapmaya çalışırken kendi kendime gülümsedim. Bu işi yapmayı sevmiştim.

Birden bir patlama sesi duyuldu. Hufflepuff öğrencisi bir kız küller içinde kalmış bir biçimde şaşkın şaşkın etrafına bakıyordu. Sınıfta ufak gülüşmeler oluştu. Bir süre daha, iksir ile cebelleştikten sonra, kıvamı tutturup tutturmadığımı anlayabilmek için şöyle bir baktım çevremdekilere. Herkesin iksirinin rengi benimki gibi, en azından benimkine yakındı. Bu sayede, hiç değilse çok absürd bir şeye kaçmadığımı biliyordum.

Profesör, masasının başına geçti. Tekrar ilgiyi üzerine toplayıp konuşmaya başladı: "Evet çocuklar. Dersimizin bitmesine az bir süre kaldı, bu nedenle her birinizin küçük bir şişeye yaptığınız iksirden koymanızı istiyorum. Şişenin üzerine yapıştırılmış olan kare biçimindeki boş kağıda ise kendi isminizi yazmanızı istiyorum. Kimin ne yaptığını bu şekilde öğrenebilirim. Ödeviniz ise; yaptığınız iksirin malzemeleri ve tarihi hakkında bir parşömeni geçmeyerek şekilde bilgi vermenizi istiyorum. Dersimiz bitmiştir. Çıkabilirsiniz. "

Profesör'ün talimatlarını yerine getirmek üzere iksirimi bir cam şişeye koydum, ve üzerine "Adriana Valerie Pride" yazdım. Cam şişeyi Profesörün masasının üzerine bırakarak, ödevim hakkında birkaç fikir düşünmeye başladım. Diğer dersliğe doğru yol alırken, yapmam gerekenleri tekrar kafamdan dikkatlice geçirmeyi unutmadım.

Ders Puanı: 5
İksir Yapımı: 1

Alexis saat 07.45'te gördüğü kabusun etkisiyle çığlık atarak uyandı. Uzun süredir sayıklıyor olmalıydı ki arkadaşları başucundaydı. Alexis'in uyandığını görünce, herkes hepbir ağızdan konuşmaya başladı. Hala uyanamamış olan Alexis, arkadaşlarını yatağının başında bırakarak kalktı ve yüzünü yıkamaya gitti. Yüzüne buz gibi suyu çarptığında biraz olsun rahatlamıştı.

Odaya geri döndüğünde, arkadaşlarının fısıltıyla bir şey konuştuğunu gördü. Alexis'in orada olduğunu farkettiklerindeyse etrafı bir sessizlik kapladı. Alexis hepsininin yüzlerine baktı. Gözlerinde endişe vardı. Bir açıklama yapmanın iyi olacağını düşünerek konuşmaya başladı.'' Sadece bir rüyaydı.Ben iyiyim.'' Sözünü henüz bitirmişti ki arkadaşı bir şeyler söylemeye başladı. '' İyi olduğuna emin değilim Alexis. Uzun süredir kabus görüyorsun ve bizden uzaklaşmaya başladın. Bir problemin varsa birlikte çözebiliriz ya da şifacıya görünmenin vaktidir derim. '' Alexis onlara minnetle baktı ve gülümsedi, ama ne yazık ki neşeden yoksun bir gülümsemeydi bu. Önemli bir şey olmadığını söyleyerek onları geçiştirmeye çalıştı. Anlaşılan iyi oynuyordu ki ona inanmışlardı.
Dolabına yöneldi cüppesini giydikten sonra, yavaşça saçlarını taradı. Aynada kendine bir baktı, örnek öğrenci modeli olan Alexis'in yerini başka biri almıştı sanki. Gözlerinin altı morlaşmaya başlamıştı. Gördüğü kabuslar yüzünden bu haldeydi. Her gün aynı rüyayı görmesi onu çok rahatsız ediyordu. Düşüncelerini bir kenara bırakıp Gryffindor ortak salonuna indi. Birkaç kişiyle selamlaştıktan sonra ilk dersi olan İksir için zindanlara inmeye karar verdi. Karnı aç değildi ve sabah sabah Justin'i hiç çekemezdi.

Zindan fikri ilk başta ona cazip gelse de güneşli havayı gördüğünde adımlarının onu Hogwarts bahçesine yönelttiğini farketmemişti. Dışarı çıktığında havanın güzel olmasından dolayı mıdır bilinmez Alexis'in de ruh durumu düzelmeye başlamıştı. Derin nefesler alıp veriyor. Vücudunun aşırı oksijenden sersemleşmesine izin veriyordu. Bir süre bahçede vakit geçirdikten sonra derse girme vaktinin geldiğini düşünerek zindanlara yöneldi. İksir sınıfna girdiğinde herkes yavaş yavaş gelmeye başlamıştı. Sınıfta olan değişikliliği farketmemişti. Onun düşünceleri şu anda başka bir yöndeydi.

Profesör'ün sınıfa girdiğini ancak o konuşmaya başlayınca anladı. Profesör'ü dikkatle dinledikten sonra kitabına yöneldi. 20. sayfasın açtığında yapılışı dikkatle okudu ve malzemelerin adlarını ezberlemeye çalışarak hafifçe fısıldıyordu. '' İki bozynuzlu bir atın boynuzunun tozu, kanguru derisi, pirşakir tüyleri...'' Yapılışına tekrar göz gezdirdikten sonra iksiri yapmaya başladı. Boynuz tozunu kazana attı ve 5 dk boyunca karıştırdı. Bitirdiğinde kanguru derisine geçti ve onları küçük parçalar halinde kesti. Çoğu kişiye iğrenç gelen bu durum Alexis'i rahatsız etmiyordu. Onun midesi hiçbir zaman hassas olmamıştı zaten. Bu özelliğine dua ederek, kanguru derilerini kazanına attı. ''Kanguru derileri görülmeyecek hale gelene kadar karıştırın''. Belirsizlikten nefret ederdi Alexis.Bir süre karıştırdıktan sonra bıraktı. İksirinden garip bir koku geliyordu. Hassas burnu kokuyu hemen algılamıştı ama pek önemsediği söylenemezdi. İksirin yapılışına tekrar baktı, 6 dk beklemesi gerektiği yazıyordu. Beklerken etrafına bir göz gezdirdi. Sınıftaki tüm kazanlardan hemen hemen aynı renklerde dumanlar çıkıyordu.

Etrafın atmosferine dalmıştı ki bir anda kendi iksirini hatırladı. Saatine baktığında 5. dakikanın dolmak üzere olduğunu gördü ve rahatladı. Pirşakir tüylerinden bir tanesini aldı, kazanına yavaşça bıraktıktan sonra 3 kere sola, 9 kere sağa karıştı. Karıştıma işini bitirdiği anda Profesör dersin sona erdiğini açıkladı. Şişesini aldıktan sonra iksirini doldurdu ve üzerine adını yazdı. İksirinin iyi veya kötü olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Yüzündeki donuk ifadeyi saklama gereği duymadan Profesör'ün masasına ilerledi, iksirini bıraktı. İkinci dersine gitmek üzere sınıftan çıktığında aklı hala gördüğü rüyadaydı.

- Sayılar, rakamla yazılmaz. Sayısal bir işlem yapmadığımız için sayılar, yazıyla sayılır.

Ders Puanı:7
İksir Puanı: 8