IV. Sınıf I. Ders

Konu: IV. Sınıf I. Ders Çarş. Nis. 20, 2011 4:59 pm

Dersin Konusu : Eşya Taşıma Büyüsü
Dersin Profesörü : Sorcha Dieudonné
Ders Zamanı / Hava Durumu : Günün İlk Saati / Yağmurlu
Dersin İşlendiği Yer : Beşinci Kat Tılsım Dersliği

Sorcha Dieudonné’un girmesi gereken ikinci ders ancak Saqued Dieudonné’un girdiği ilk ders. Cadının hiçbir tereddütü yok, ikizi aksine eline aldığı her işi başarıyla bitirebilecek olduğunu dillendirmekte kaçınmayan bir kişiliğe sahip. Sabah kalkıp bacaklarının çok az bir kısmını örten siyah elbisesini üzerine geçirdikten sonra dersliğin yolunu tutuyor. Hogwarts’ın tanıdık koridorları bir zamanlar kendisi için giz sahibi olsa da şimdi oldukça sıradan görünüyor. Durmstrang’da bir ay kaldıktan sonra böyle düşünmenin bir hayli normal olduğunu da eklemeyi unutmuyor. Dersliğe girdiğinde elinde bir fincan kahve var. Öğrenciler gelmeden U şeklinde dizilmiş masalara kutuların yerleşmesini sağlıyor. Bunlar büyülü sözleri üzerinde deneyecekleri kutular. Perdelerin dersliği boğduğunu düşünerek perdeleri açıyor ve meşaleleri yakıyor.

Okula kardeşini öldürüp girdiği anda yaptığı şey kendi derse gireceği zaman o yığın kitapları kaldırmak, çünkü kitap görmeye tahammül edemiyor. Azkaban da geçirdiği zamanlar delirmemek için sürekli okuduğu kitapları anımsamaya çalıştığını hatırlatıyor. Tekrar oraya dönmektense canına kıyacağını bildiği halde artık kitaplardan nefret ediyor. Kanlı elleriyle öğrencilere ders verecek olması cadıyı hiç ama hiç vicdanen rahatsız etmiyor. Derslik kitaplardan tamamen arındığı anda ise yerine oturuyor ve öğrencileri bekliyor. Günün ilk dersi olduğu için bir çok kişinin geç kalacağını düşündüğünden onlara fazladan ev ödevi vermek için erken gelmiş durumda. Çocukça bir hareket olsa da bazen eğlenmeye ihtiyaç duyuyor ve öyle zamanlarda okulda çektiği eziyetleri öğrencilere uygulamaktan çekinmiyor. Bacak bacak üstüne atıp koltuğuna kurulmuşken kahvesini keyifle yudumluyor ve öğrencilerin birer ikişer dersliğe döküldüğünü görüyor. Gelenleri hafifçe başıyla selamlıyor ama koltuğundan kalkmamakta kararlı. Dersin başlama saati geldiğinde ise kapı abartılı bir gürültüyle kapanıyor ve cadı hoş bir gülümsemeyle ayağa kalkıyor.

Dördüncü sınıfın hayatının en renkli dönemi olduğunu hatırladığı için öğrencilerinde öyle geçirmesini umut ederken sakin sakin konuşmaya başlıyor “Adım Sorcha, Sorcha Dieudonné. En genç profesörünüzüm galiba bu yüzden iyi anlaşacağız. Kolay kolay öğrenci bırakmayı sevmem ama bir öğrenci derste düşük bir not aldıysa bana mızmızlanmasından hoşlanmam. Kötü alanlar kendilerinin nerede hata yaptığını düşünsün iyi alanlar ise başarılarını kendilerine yamamasın. Çünkü bir öğrenci iyi not alıyorsa zaten dersi ala anlattığımdan benim sayemde almıştır kötü not aldılarsa ben yine ala anlatmışımdır ancak onlar dersi dinlemek yerine hülyalara dalmışlardır. “ Sözlerinden sonra buz mavisi gözlerini sınıfın üzerinde gezdiriyor. Raymond’u görünce yüzündeki gülümseme şeytani bir hal alıyor ve Dieudonné fertlerine karşı zaafını bir kez daha genç büyücüye karşı gösteriyor. Diğer yandan homurdanmaların yükseldiğini duyduğu anda bir süre kendilerinin susmalarını bekliyor ancak sürü psikolojisiyle hareket eden sınıf gürültüyü arttırıyor. Bu yüzden genç cadının gülümsemesi yerini soğuk bir bakışa bırakıyor “Ve dersliğime ahır muamelesi yapılmasından hoşlanmam arkadaşlar. Çenenizi kapatın ki dersime geçeyim. “ Kuzguni saçlarını savururken sınıftaki gürültünün yok olduğunu görüyor ve tekrar sahte bir gülümsemeyle “Güzel,” diyor.

Masasının başına geçtiğinde Profesör havasına tamamen bürünmüş durumda. Diğerlerine nazaran Profesör olmanın çocuk bakıcılığı ile eş değer olduğunu düşünenlerden. “Önünüzdeki kutuları görüyorsunuz her biriniz için beş kutu bulunmakta bina renklerinize sahip olan beş kutuyu taşıyarak duvar dibinde adınızın yazılı olduğu yere dizmenizi istiyorum. Bilek hareketleri belli, birinci sınıfta öğrendiğiniz gibi salla ve hafifçe vur. Diğer adı Hover büyüsüdür. Fakat şimdi kullanacağınız büyülü söz ise ‘Locomotor’ tekrarlıyorum ‘Locomotor’ ilk yapan üç öğrenci binalarına harici olarak 5 puan götürür. “ Sözlerini bitirdikten sonra uygulamak için kendisine ait olan siyah kutuların başına gidiyor. Hafif bir bilek hareketinin ardından “Locomotor siyah kutu” diye fısıldıyor. Hiç çaba harcamadan siyah kutu havalanıyor ve gitmesi gereken yere hafifçe konuyor. Cadı boş bir gülümsemeyle tekrar öğrencilere dönüyor ve anlaşıldığından emin olmak için her birinin gözlerinin içine bakıyor ve “İdare eder, başlayın” diyor.

Öğrenciler büyülerini bitirdikten sonra cadı saatine bakıyor ve etrafında kutularla boğuşan öğrencilere bakıp “Yeter, bugünlük yeter. Ev ödevi almaktan da vermekten de nefret ederim ödeviniz yok. Çıkabilirsiniz arkadaşlar. İyi dersler.” Diyor. İlk dersi için hoş bir gün geçirdiğini ama çocuklarla uğraştığı için bebek bakıcısı gibi göründüğünü düşünüyor ve ardından o da sınıfı terk ediyor.

*Hiçbir olumsuz durum ve GEÇ GELME yaşanmamıştır.
*Lütfen destansı bir 'öncesi' yazısı yazmayın. Ders içerisindeki rp'nize göre puanlama yapılacaktır.

Konu: Geri: IV. Sınıf I. Ders Perş. Nis. 21, 2011 8:31 pm

Kapıdan içeriye girer girmez karşılaştığı buz mavisi bakışlar dudaklarına anlamlı bir gülümseme yerleştirmeye iterken, kendisiyle aynı kanı taşıyan bir bayana böylesine bir tutku beslemesinin doğruluğunu sorgulamadan edemiyordu aslında. Sorcha... Raymond fiziğe önem verirdi, ama dönemdaşı yüzlere güzel kız varken... Ya da dışarıdaki Dünya'da farklı lezzetler varken zihni dönüp dolaşıp bu genç kadına kayıyordu işte. Yaşı, zihnini bulandıran şeylerden biri olsa dahi duygularına engel olamıyordu. Bu dersi bu dönem nasıl bitirecekti sahi? Dikkatini derse veremeyip sadece onu izlerken? Konuşması yeterdi aslında, bir şey anlatmasına gerek yoktu. Ray onu izleyebilirdi her zaman, dudaklarında ki o gülümsemeyle. Gözler, kendisine çevrildiğinde ise dişlerini hafifçe göstermeyi eklemişti gülüşüne.

Ders mi? Aslında pek umrunda değildi ancak karşısındaki bayanı etkileyebilmesinin belki de ufak bir yoluydu bu da. Hiçbir şekilde zorlanmadan, bileğini hafifçe döndürerek söylediği sihirli kelimelerle birlikte kutular düzenli bir şekilde dizilmişti, gösterilen yerlere. Raymond'a kalan ise dersin sonuna kadar profesörü izlemek olmuştu. Arada sırada gözleri, büyüyü beceremeyen birkaç öğrenciye kayıyor, onlara ufak çaplı bir kahkaha patlatmasının ardındanda tekrar kendisini etkilendiği cadıya emanet ediyordu. Aslında birkaç tanesinin büyülerini bozmak, eğlenceli olabilirdi ama bunu şimdilik göze almayacaktı.

Bitiren ilk üç kişiden biriydi galiba? 5 puanın garantisiyle arkasına yaslanıp bir müddet gerinmesinin ardından tekrar profesörle göz teması kurmaya girişmişti. Kendisine sonsuzluk gibi gelen muhteşem bir dersten sonra da, artık ders bitmişti ancak Raymond, bu dönemin en favori dersini bulmuştu. Acaba aynı kana sahip olmaları, profesörle yakınlaşmaları için bir seçenek olabilir miydi? Genç büyücü gülümsedi ve saçlarını hafifçe geriye savurdu. Sonrasında da cübbesinin eteklerini savurarak derslikten dışarıya çıktı, içeriye son bir bakış atmaktan geri kalmayarak elbette.

13 //Uygun
+5 Derse ilk giren olduğu için.

Konu: Geri: IV. Sınıf I. Ders Paz Nis. 24, 2011 7:55 pm

Koridorda koştura koştura gidiyordu sınıfa. İlk derslerden hep nefret etmişti. Geç kalmamak uğruna nelerle uğraştığına şöyle bir bakınca derin bir nefes aldı ve temposunu artırdı. Sınıfın kapısına geldiğinde henüz dersin başlamamış olduğunu görünce derin bir nefes daha aldı ve en arka sıraya nefes nefese kalarak oturdu. Bir süre soluklandıktan sonra çantasından tüy kalemini, parşömenini ve kitabını çıkardı. Profesörü beklerken biraz uyukladıysada konuşmaya başladığında yeniden kafasını kaldırdı.

Eski Profesör'lerine ne olmuştu? Aurora Profesör'e yakınlaştıkça yakınlaşıyordu. İçinde sevgi pırıltıları oluşmaya başlamıştı. Ama dikkatli olmalıydı. Bu pırıltılar hiç ona göre değildi. Büyüm gayet basitti. Çevir, hafifçe vur ve bu arada 'Locomotor' de. İşte bu kadar basit. Bendis'in de dediği gibi 'Hadi şu işi başaralım bebeğim.' Ahh yine aklına gelmişti. Bu acı hep orada kalacaktı. Biliyordu. Dikkati daha fazla dağılmadan beş siyah kutuyu teker teker Yeşil yılanlı Slytherin armasının olduğu yere taşıdı. Evet, düşündüğü gibi basit olmuştu. Yerine oturup Locomotor'la ilgili notlarını bitirdi.

Etrafına şöyle bir bakış attığında bitiren ikinci kişiydi. Ondan önce Raymond vardı. O da Slytherin'di. Aurora şöyle bir düşününce bu Slytherin'e fazladan 10 puan olduğunu ve Profesör Aznavour'un gurur duyacağını biliyordu.

Profesör'ün hafif tiz sesiyle irkildi ve kafasını kaldırıp onun olduğu yere baktı.“Yeter, bugünlük yeter. Ev ödevi almaktan da vermekten de nefret ederim ödeviniz yok. Çıkabilirsiniz arkadaşlar. İyi dersler.”

Çok seviyordu bu sözleri. Kısaca "İyi günler Profesör" dedikten sonra koşar adım sınıftan çıktı ve diğer dersine koşarcasına ilerledi.

10 //Uygun