Karakterinizin Adı ve Soyadı: Bella Lazêrniã Mainley
Aile Geçmişi: Daha belirlenmedi. Ama genel olarak, Bella ailesinin tek çocuğudur. Babasının Tanrıça'sı yüzünden onları terkettiği biliniyor. Annesi ise sihir basınında çalışmaktadır.
Kişisel Özellikleri: Bella'yıtek kelimeyle anlatmak gerekirse bu kelime iyimser olurdu herhalde. Ailesinin çoğu Gryffindor'dan çıkmasına rağmen hiçbir zaman onlar gibi cesaretli olamamıştır Bella. Entellektüel biri de olmadı hiçbir zaman. Yalnızlıkla yetinen adelet yanlısı biridir. Kimseye karışmaz. Her şeyin içinde olumlu bir yan mutlaka bulur.
Burç: Oğlak.
~
Aylardır belki de yıllardır olduğu yerden kıpırdamamıştı. Ne kadar zaman önce buraya gelip sığındığını bilemiyordu. Zaman kavramanı ve hatta yaşamayı unutmuştu. Kendine asırlar gibi gelen günlerden sonra mağaranın her detayı beynine kazınmıştı. Ayağa kalktığında tavan ve başının arasında birkaç santim kalıyordu ama zaten çoğu zamanı oturarak geçiriyordu. Kafasını geriye atarak tavanın girintili taşlarına baktı. Günde yüz defa düşündüğü şeyler geçip gitti aklından… Hayatı vampir olmadan önce gayet olağan gidiyordu. Yanlış zamanda yanlış yerde bulunmanın başına bu denli sorunlar yaratabileceğini aklına hiç getirmezdi. İlk yaratıldığında ki gibi boğazı hararetle yanıyordu. O zaman yanında kolay bir av vardı ve avı zorluk çıkaracak gibi değildi. İşini bitirmek çok kolay olmuştu. Dişlerini insanın boynuna geçirdiği anı ve sıcak kanının ağzına değdiği anı anımsayınca inledi. Susuz aylarını geçirmiş bir insan gibi iştahla kızın tüm kanını emmişti. Cansız bedeni yere yığılınca kendine ancak gelebilmişti ve hayatında daha önce hiç o kadar korkmamıştı. Daha önce elbette bir çok şeyden korkmuştu ama bu hepsinin ötesindeydi. Bu sefer kendinden, söndüreceği hayatlardan ve yapabileceklerinden korkmuştu. Tek çareyi yasak ormanda saklanarak aramıştı. Kan içmezse daha uzun süre dayanamayacağının farkındaydı ama yine birinin canını almak istemiyordu. Dişlerini boğazına geçirdiğinde kızın attığı son acı çığlığı tekrar kulaklarında yankılandı. Ellerini kulaklarına bastırsa da geçmiyordu. Bu lanet vicdan azabını ortaya çıkarıp duran biri vardı. Bunu hissedebiliyordu. Bazen gölgelerde bile görür gibi oluyordu ama hiçbir şey göremiyordu. Bu şey her neyse etrafında dolanıyordu ama hiçbir zaman onu görememişti. Ağlayabilseydi tüm zamanını ağlayarak geçirebilirdi herhalde. Artık ölmek üzereyim, diye düşündü boğazındaki yanma hat safhaya çıkarken. Bir vampir hakkında doğru dürüst hiçbir şey bilmiyordu ve bir vampirin beslenmediği takdirde nasıl öleceğini de bilmiyordu ama bunu hissedebiliyordu. Beyninde alarm çanları hızla çalıyordu. Tüm o alarmlar onu beslenmeye itse de elinden bir şey gelmiyordu. Bunu yapamayacaktı.
Önce güçlü atan kalbinin sesini duydu. Daha sonra kanın kokusunu aldı. Normalde kıpırdayacak gücü yoktu ama içgüdüsel olarak ayağa kalktı. Kalan son gücünü kullanıyordu. Mağaranın ağzında küçücük bir kız çocuğu duruyordu. Simsiyah saçları dalga dalga omuzlarından dökülüyordu ve teni her zaman utanıyormuş gibi pembeydi. Büyük ve yuvarlak kahverengi gözleri şaşkınlıkla açılmıştı. Hiç vakit kaybetmeden harekete geçti. Normalde olsa bunu düşünmezdi bile ama o anda mantığının sesini duyamıyordu. Saniyeler içinde kızın yanına ulaştı. Sesini olabildiğince sakin tutmaya çalıştı ve bu işte gayet başarılıydı. ‘ Merhaba hayatım? ’ yavaşça elini uzattı. Kız tedirgin bir şekilde minicik elini Trillian’ın elinin üzerine koydu ve gülümsedi. Nabzını elinde hissettiği anda tamamen kendini içgüdülerine bıraktı. Kızın elini sıkıca tuttu ve kendine çekti. Açıkta kalan boynuna dişlerini geçirdiğinde tenini hızla yırttı. Akan kanı hızla emdi. Hayat enerjisinin yerine geldiğini boğazından hızla bir hırıltı yükseldiğini hissetti. Uzun zamandır ilk kez olabildiğince hayatta hissetti. Birkaç dakika içinde kızın kansız bedenini yere bıraktı. Kızın yüzünde şaşkın bir ifade vardı. Ona bakamadı. Hissettiği vicdan azabı bu sefer daha azdı. Eğer yapmasaydım ölecektim, diye geçirdi içinden. Kızın yanına çöktü. Soğuk elini tuttu ve birkaç dakika öylece durdu. Bu kız nereden çıkmıştı? Tek başına ormanda dolaşmak için çok ama çok küçüktü. Hislerine göre iyine bu işin arkasında o şey vardı. Kızın nereden geldiğini öğrenmek zorundaydı. Kızın elini bıraktı ve ayağa kalktı. Mağaradan çıkarken yaşabilecek kadar enerji aldığına memnun olmuştu.
Kızın kanının kokusunu hâlâ alabiliyordu. Dallara baktığında kandamlacıklarını fark etti. Bu bariz izlerin tek bir sebebi olabilirdi o da bu kızın arkasında bir şey vardı. Dikkatle kandamlalarını takip etti. Kan damlalarının bittiği yerde dev cüsseli bir adam, adamın elinde de boğazına pençelerini dayamış olduğu beyazlar içinde bir kadın duruyordu. O adamı ilk bakışta tanımıştı. Hiçbir zamanda unutamazdı herhalde. Gözleri, Trillian’ı vampire dönüştürdüğü zamanki gibi sinsice parlıyordu. Elinde tuttuğu kadını tanıyamamış olmasına ramen kadına karşı saçma bir çekim hissetti. Adamın kalın sesini duyunca çekimin etkisinden çıktı. ‘ Gel… Gel ve al. ’ sesi duyar duymaz kadını almak için harekete geçti. Bunu yapmasının öncelikli sebebi kendini yaratan bu efendiyi hiç sevmese de itaat etmek zorundaydı ve adamın eskilerden kalma çok büyük güçleri vardı. Yavaşça kadına ilerledi. Yeterli mesafede durdu ve elini kadına uzattı. Adam kadının boğazından pençesini çekip itti. Kadın neredeyse yere düşecekken Trillian ellerinden tuttu ve kaldırdı. Daha önce kadının gözlerine bakmamıştı ama biri mavi diğeri yeşil gözü gördüğünde hemen tanıdı. Beklide çocukluğundan kalma biriydi. Hayatının ilk aşkıydı ve neredeyse onu unutmuştu artık. Ona duyduğu nefret geri gelmişti. O kadın yüzünden şu an vampirdi ve iki kişinin canını almıştı… Onu bir daha görmemek için çok şey yapmıştı ama şimdi karşısındaydı. Sırf kendisini vampir yapması için Trillian’ı vampire dönüştürtmüştü. Trillian ise inadı seçmişti ve Mennoly’i asla vampire dönüştürmeyeceğine yemin etmişti. Mennoly’nin arkasında duran adama baktı. Hem onu dönüştüren hem de öldürmek isteyen bir vampirdi. Hayat ve aşk… ikisi arasında kalmış gibi hissetse de Mennoly’nin dudaklarını ve boynunu kokladı. Evet, hâlâ içinde büyük bir açlık vardı. Kadını yere bırakıp yanına çöktü. Tam boynuna dişlerini değdirecekken Mennoly ani bir hareketle kolunun içine sakladığı kazığı çıkarıp boş bulunan adama sapladı. Trillian şok içinde bakakalmıştı. ‘ Senin için… Her şeyi senin güçlenmen için yaptım. Beni ısır ve kontesin yap.’ Bunu büyük bir kararlılıkla söyleyen Mennoly’e baktı. Artık bedeninde dolaşan gücü iyiden iyiye hissedebiliyordu. Ölen vampir efendisinden kalanlara bakarken gülümsedi. Artık hiçbir efendisi yoktu ve beklide birilerinin efendisi olacaktı. Mennoly’e dönüp gülümsedi. ‘ Bana gel aşkım, ve bana hayat ver…’ Mennoly tam üzerine atlayacakken ani bir manevrayla sıyrılıp kolay bir hareketle kadının ince boynunu kırdı. Ellerinde yığılan bedenin son damlasına kadar büyük bir iştahla kanını emdi. Her damlada hayatına hayat, enerjisine enerji katıyordu. Kurumuş bedeni çöp gibi yere fırlatırken sinsice gülümseyen dudaklarından çıkan tek kelime ‘ Özgürlüğün bedeli… Sağ ol aşkım.’ Oldu.
Konu: Lazern. 
Ptsi Ocak 24, 2011 9:05 pm
