Gael.

Konu: Gael. Paz Ocak 16, 2011 1:19 pm

Gael Barhloew

- Geçmiş
İsveç’teki normal ailelerden biriydik. Sıradan bir evimiz, sıradan bir arabamız, sıradan bir düzenimiz vardı. Bu tekerleme polis olan babamın bir operasyon sırasında hayata veda etmesiyle bozulmuştu. Bir süre sonra küçük hayatımıza büyükbabam da dâhil oldu. Onu sevdiğimi pek söyleyemezdim. Sürekli somurtan, buruşuk suratlının tekiydi. Tüm gün evde sigara tüttürerek içimdeki sigara merakını uyandıran da o olmuştu zaten. Sekiz yaşımdayken gizlice büyük babamın sigaralarını yürütmeye başlamıştım. Bir süre sonra yok olan sigaraların nereye gittiklerini anlamışlardı. Bu ipleri koparan son şey oldu. Tümüyle yaşıtlarımdan farklıydım aslında. Hiç kimseyle anlaşamazdım. Sınıf arkadaşlarımı dövdüğüm için birçok kez okul değiştirmek zorunda kalmıştım. Onu utandırdığım için annemin içten içe benden nefret ettiğinin farkındaydım. Pekte umurumda değildi hani. Sonunda annemde okuldakiler gibi kafayı yediğimi düşünmeye başlamıştı. Beni zorla psikiyatri kliniğine tıktılar. O ve büyükbabam… Bunun beni yıldıracağını düşünerek boş umutlara kapılmaları ne büyük aptallık. Tedavileri reddettiğim için doktorlarda benden nefret etmeye başlamıştı. Bir keresinde çok üzerime gelen bir kadının yüzünü tırnakladığımı hatırlıyorum. Hak etmişti. Bu hastalık yolculuğum bu kadar kısa sürmedi elbet. İsveç’teki tüm klinikleri gezdim. Aklımda bile tutamadığım damgalar yemiştim. Tıp diliyle psikozlu, obsesyonlu ve paranoyaktım. Gereksiz şeyleri kulak ardı ettiğim gibi bunları da kulak ardı ettim. On yaşımdan sonra doktorlarla muhatap olmak zorunda kalmadım. O yıl büyükbaba vefat etti. Cenazesinin olduğu sırada kalçama dövme yaptırıyordum. Boyumdan büyük işlere kalkıştığım doğruydu. Ama zaten kişiliğim boyumdan büyüktü. Bunu anlatamayanlar beni sorunlu olarak görüyordu. 2008, 11 Eylül tarihinde, ensesine bir kurşun yiyerek annemde defolup gitti. Aldığı davada kötü adamların foyalarını ortaya çıkarınca bedelini hayatıyla ödemişti. Ona bu mesleği bırakmasını, bu meslek için güçsüz bir karaktere sahip olduğunu söylediğimde suratıma bir tokat yemiştim. Haklı çıkmam ölümüne rağmen beni mutlu etmişti. Hayatımın sefil bir şekilde devam edeceğini düşünürken aslında başbaşka bir hayatın beni beklediğini fark ettim.

- Karakter
Düşündüklerime, yaptıklarıma, kendime anlam veremediğim zamanlar olur. Duygularımı gizlemekte çok başarılıyımdır. Bedenim ve ruhum tamamen bağımsız hareket ederler. Bu konuda söyleyecek pek bir şey yok aslında. İfadesiz kalmayı beceren bir bedenim ve aynı anda birden fazla konuyu düşünebilen bir zihnim var. Etrafımdakileri kimsenin tanımadığı kadar iyi tanırım; fakat onların beni tanıması konusunda aynı şeyi söylemem. Fazlasıyla içe dönük davranmamın sebebi kimseye güvenilmemesi gerektiğini çok iyi bilmemdir. Güven ve saygının olması zorunluluğu duymadığım tek şey cinsel ilişkidir. Bu konuda oldukça rahatım denebilir aslında. Dediğim gibi etrafımdakileri çok iyi tanıdığımdan bu gibi bir yakınlaşma söz konusu olduğunda asla tereddüt etmem. Hatta oldukça iyi olduğumu söyleyebilirim. Tabii ki bu rahatlığı hayatıma yeni dâhil olmuş insanlara gösteremem. Aksine hayatımın ortası lap diye düşen insanlardan nefret ederim. Ne kadar hoşuma gidecek bir karaktere sahip olsa da bir kere baştan kaybetmiştir benim için. Özel hayatımdan ve geçmişimden söz etmekten hiç hoşlanmam. Sinir krizleri geçirme gibi bazı durumlarım olur. Hayret edilecek kadar büyük bir sabra sahibimdir. Son noktaya varılmış olsa bile az sonra faaliyete geçeceğime dair hiçbir harekette bulunmam. Başkalarının hayatlarını önemsemem. Kendi halimde olduğum halde hayatıma burnunu sokanlar bunu fazlasıyla öderler. Onlu yaşlarda konulan psikolojik bozukluklarıma göre kendime ve başkalarına zarar verme eğilimimin fazla olduğu söylenir. Bense bunun düpedüz saçma olduğunu düşünürüm. Başta kendime zarar verme gibi bir aptallıkta asla bulunmam. Başka birine de iyi bir nedenim olmadan zarar vermem. Ha, eğer gerçekten iyi bir nedenim varsa o kişinin hayatına göz kırpmadan son verebilirim. İnsanların ipliklerini ortaya çıkartmak ne kadar hoşuma gitse de yok yere böyle bir şey yapmamak için her zaman kendimi dizginlemişimdir. Bu yüzden tehditkâr sözlerde bulunup ruhsal zevkimi bu şekilde gidermeye çalışırım. Beni tanıdığını sanan bir takım insanlar sert olduğumu söyler. Aslında tek yaptığım kısa ve öz davranmaktır.

Başak.

Konu: Geri: Gael. Paz Ocak 16, 2011 1:24 pm

Lafı fazla uzatmaya lüzum yok, yaramaz bir porsuk olmalısın sen!
Hufflepuff!
IV. Sınıf.