Çikolata

"Benden söz ediyoruz. Kimin konuşmasına müsade etmişim ki bugüne kadar?" Bu davranışının iyi bir şey olmadığının bilincindeydi elbette ama engel olabildiği bir durum değildi. Aklına konuşacak bir şey geldiğinde ya da söz edilen konuda en ufak bir bilgi kırıntısına dahi sahipse onu susturmak imkansızdı. En çok şikayet huyu buydu belki de ama umrunda da değildi. O böyle mutluydu. Anas ondan bu şekilde de memnundu hem. Bu yeterliydi Liena'ya. Çikolatasından ufak bir küp kırıp ağzına attı. Önce biraz erimesini bekledi, çikolata ağzındayken oynamayı seviyordu. "O gayet dişime göreydi. Hem bana göre olmadığı kanısına nereden vardın? Tanıyorsun değil mi?! Anas tanıyorsuuun!" Bir erkekte isteyebileceği birçok şeye sahip gibi görünüyordu, çocuk. Yüzü, vücut yapısı, konuştuğu kadarıyla tavrı ve giyimi Liena'yı etkilemeye yetmişti. Çek erkeklerinin bu denli sevilesi olduğunu Anas ona anlatmamıştı ve bunun için onu cezalandıracaktı. Ama daha sonra. Önce istediğini ondan almalıydı, eğer becerebilirse. Elindeki çikolatayı bırakmadan birlikte bir şeyleri yapmayı özlediği arkadaşının beline sarılıp aklına gelen bütün kelimeleri hızlı bir şekilde söylemişti. Kendisi dahi anlamış değildi söylediklerini. Ayaklarını aşağı yukarı sallayıp şımarık bir çocuk gibi davranmayı sürdürmüştü. "Lütfen, Anas! Belki senin için de bir arkadaşı vardır. Ne istersen yaparım." Kendisi kadar inatçı olduğunu bildiği Çek ikizini ikna edebileceğine inanıyordu. En azından umuyordu. Aksi takdirde ya vazgeçmesi gerekecekti ya da çocuğu bulmak için bütün şehri talan edecekti. Muhtemelen ikincisini yapmaya üşenecek ilk seçeneğini takip edecekti.

Liena'nın gözlerindeki kıvılcımlar, birkaç dakika sonra gerçekleşmeye başlayacak ve Anas pes edinceye dek sürecek senaryoyu yeşil parıltılarıyla ifşa etmişti. Aniden atılıp beline sarılan kıza duyduğu özlemin boyutunu onun bu inatçı hallerine tanık oldukça, dur durak bilmeden konuşmasını ve manasız konulara dalışını işittikçe daha iyi kavramıştı. Onsuz yaşamaya alıştığı söylenebilirdi, fakat sevmemişti çünkü bu zorunluluktan gerçekleştirdiği bir eylemdi. Kendi iç dünyasında böylesine sevdiği bir dostundan uzaklaşmak zorunda olmanın sebeplerine dalmak üzereyken düşüncelerini dağıtma gayretiyle bağırdı. "O çikolatalı parmaklar gömleğime değerse sarı saçlarından iğne oyası yaparım Yermonian!" Huysuzluk etse de kızı kendisinden uzaklaştırmak için hiçbir şey yapmadı, aksine, ona aklındakileri anlatabilmek için bunun inatlaşmak olmadığına açıklık getiren bir şekilde gövdesine bastırdı sarışını sevgiyle. "Birincisi, benim için düşündüğün hayali arkadaşı öğrenecek olsa Darius'un tepkisi ne olurdu bilemiyorum. Ya da dur- Belki de umursamaz." Aniden gözlerinin kısılıp uzak bir noktaya sabitlendiğini fark ettiğinde konunun kendi karmakarışık ilişkisi ve o katlanılamaz yaratık üzerine olmadığını anımsayıp derin bir nefes aldı. "Tabii ki tanıyorum, ayrıca bu basit bir inat değil. Gerçekten... Bilmiyorum Li, o çocuğa bulaşmanı istemiyorum. Zor bir hayatı var ve hep öyle oldu, sadece bizim gibi insanlardan uzak durması gerektiğini düşünecek kadar merhametliyim o kadar." Kızın yüzünün düştüğünü gördü, hâlâ çikolatalı işaret parmağını burnunun üstündeki çillere vurdu. "Gerçekten." Böyle söylemesinin sebebi Liena'nın çocuğa karşı hissettiklerini anlatış biçimiydi. Her şeyin gidişatı değişebilir miydi?

Parmaklarına bulaşan çikolatayı dudaklarına götürüp tek tek yalamayı seviyordu ama Anas'ın üzerine bulaştırıp onu çikolataya bulamak ona daha çok zevk veriyordu. Tabi bunu yapmayacaktı, zira ertesi gün kendi cenazesinde soluğu alırdı. Sarılıp debelendiği esnada işittiği tehdidi umursamamış gibi yapmıştı ancak Köpek bakışlarını takınmış ve kedi gibi sırnaşmaya devam etmişti. Tehdidin devamında yumuşak bir ses tonuyla devam eden konuşmanın gittiği noktanın onu inciteceğini fark etmişti. "Darius'un yapacağı en ufak hatada onun erkekliğine veda etmesini sağlamak benim için hiç de zor olmaz, Anas!" demiş olsa da sözleri hiç telaffuz etmemiş gibi devam etmişti konuşmaya, Çek güzeli. Liena'nın gazabıyla oğlanı cezalandırmak istemediğini anlamamak imkansızdı. Bu duruma alınmalı mıydı yoksa umursamadan isteğini dile getirmeye devam mı etmeliydi emin olamamıştı bir an için. Hayır'ı hiçbir zaman cevap olarak kabul etmemişti, istediğini alan o şımarık çocuklar gibi davranmayı seçmişti daima. Onun için ikiz kardeşten farksız olan cadının konuşması biraz da olsa cesaretini kırmıştı. Kollarını kızın belinden çekti, çikolata lekesini parmağını yalayıp yok etti. Bu defa kahkaha atarak sebepsiz bir şekilde Anas'ın omzuna atlayıp geriye doğru düşmelerine sebep oldu. "Belki onun hayatını daha kolay bir hale getiririm, Anas, senin bana yaptığın gibi. Ne zaman destek için arkama dönüp baksam hep seni gördüm. Ama sen öyle diyorsan pekala. Öyle olsun, ama bunun sana dönüşü şöyle olacak; yaşlı ve çıtır biri haline geldiğimizde dahi benim çenemi ve saçmalamalarımı çekeceksin." Son kozu kendisini ona ceza olarak sunmaktı cümlelerine biraz da olsa duygusallık katarak. Onun ağzından duyulabilecek sözcükler değildi bunlar elbette ve Anas'ın kanacağından da şüpheliydi ama son kısmı işe yarayabilirdi. "Kabul ettiğini var sayıyorum...."

Aradan çok uzun zaman geçmesine rağmen hala aynı olabilmeleri Liena'yı mutlu etmişti. Bir yerde bu durumu özetleyen bir yazı okumuştu. Aradan ne kadar zaman geçerse geçsin hala kaldığınız yerden devam edebiliyorsanız, doğru arkadaşa sahipsiniz demektir. Tam olarak böyle değildi ama anlatılmak istenen şey buydu. Bazen sadece birisine sahip olmak sizi zorladığınızı düşündüğünüz şeyleri atlatmak için yeterliydi ki Anas'la olmak da öyleydi. Onu bir yetişkin olmaya iten bütün sorunları ve diğerleri şeyleri unutup asıl olmak istediği kişi olabiliyordu onunla ve her şey bu şekilde onun için hallolmuş oluyordu. Abur cubur yiyerek erkeklerden konuştukları o saçma anlar fazlasıyla değerliydi, bunu bir kez daha fark etmişti. Saçlarını karıştıran elleri biraz geç fark ettiği için durduramadı, sinir olurdu saçlarıyla o şekilde oynanmasına. Çok da özenerek şekilde vermezdi çoğunlukla doğal haliyle bırakırdı ama çok bir uğraş vermişçesine sinirlenirdi. "Hey! Saçlarıma dokunma, Anas yoksa yüzünü çikolataya boğarım. Hem de çilekli. Her bir santimini yıkarken acı çekersin..." Çilekli kısmını dile getirene kadar yüzünde 'seni öldürürüm' ifadesi vardı çilekli kısmını duyduğunda biraz yumuşar gibi olsa da son kısmı dile getirmesi ile 'ölmek için dua edersin' ifadesi geldi. Onu fazlasıyla iyi tanıması bunları ayırt edebilmesini sağlıyordu tabii bu durum iyi miydi yoksa değil miydi tartışılır. Yataktan kalkıp üzerini düzenledi, çikolata bulaşan parmaklarını dilinin ucuyla birazcık yaladı, sadece son kez tadını almak istemişti. "Pekala, Anas hadi kalk, onu görmeye gidelim! Ne istediği konusunda bir kereliğine de olsa değişiklik yapabilir, ben değiştirmesi için bir şeyler yaparım ya da... Tamam! Bakma öyle, aşk iksirine falan elimi sürmeyeceğim. Benimle gel..." Kızı kolundan tutup çekti kendisine doğru. Israr etme konusunda tam bir çocuktu, ayakları üzerinde zıplayıp ağlamaya bile başlayabilirdi. Oflayarak da olsa kabul edip kalktı, Anas. Ona daima istediğini vermekten bıkmış olabilirdi ama Liena'ya sahip olmak bunu gerektirirdi.

Spoiler: